Πριν από λίγο , επέστρεψα από τη θεατρική παράσταση : "Συνέβη και όποιος θέλει το πιστεύει". Απλά, δεν έχω λόγια, μέσα σε μιάμιση ένοιωσα όλα τα συναισθήματα που πάντα ήθελα να νοιώσω σε μια παράσταση. Γέλασα με τις φοβερές ατάκες των ηθοποιών , οι οποίοι έπαιξαν άψογα και με πολύ κέφι τον ρόλο τους αφήνοντας μια μοναδική αίσθηση στο κοινό, μου άφησε μια πικρία στο τέλος και μια μικρή κάθαρση συναισθημάτων. Περιττό να πω ότι κατάλαβα κατευθείαν ποιος είναι το πρόσωπο κλειδί, τόσο που κάποια στιγμή στην αρχή ενώ λέω στην κοπέλα μου πως λογικά θα τελείωνε και ποιος κρύβονταν πίσω από όλα, με ακούει η "από δίπλα μου" και στο τέλος με ρωτάει καλά βρε που το ήξερες. Χιχι όποιος διαβάζει πολύ κώδικα Da vinci' κάτι παραπάνω πιάνει (αυτό ήταν σπόντα).. Βασικά μου έκανε τόσο τρομερή εντύπωση, γιατί ήταν η πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησα ποτέ με κανονικούς ηθοποιούς , μιας και στο χωριό μου δυστυχώς , ο πολιτισμό αρνείται πεισματικά να έρθει...(Αυτό ήταν καρφί, όχι απλή σπόντα). Να πάτε να το δει τε , οι ερμηνείες είναι τέλειες, με πολύ κέφι, χιούμορ, τις σωστές δόσεις δράματος και το τέλειο σενάριο, που μέχρι το τέλος θα σας μπερδέψει όλους , αλλά όταν καταλάβεις, τότε θα δεις πως όλα συνδιάζονται και μπαίνουν στη σωστή σειρά, κάτι σαν τη μικρή μας ζωή στην οποία είμαστε απλοί μουσαφίρηδες.
Y.Γ. Τελικά οι πιο ωραία περνάς όταν δεν ξέρεις την υπόθεση του έργου που πας να παρακολουθήσεις, η έκπληξη είναι αυτή που σε γεμίζει
1 comment:
Δελτίο Τύπου.
Η Θεατρική Εταιρεία Πόλις παρατείνει την παρουσίαση της βραβευμένης από την ένωση Ελλήνων θεατρικών κριτικών, θεατρικής παράστασης Κοραή 4 - Προσβάσιμος χώρος στον χώρο Ιστορικής Μνήμης 1941-1944, (πρώην Κρατητήρια της Κομαντατούρ) στο Μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής της οδού Κοραή, στην Αθήνα. Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρι τις 7 Απριλίου του 2009 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15.
Ο χώρος που χρησιμοποιήθηκε κατά τη γερμανική κατοχή ως χώρος βασανιστηρίων, ανήκει στην Εθνική Ασφαλιστική και 64 χρόνια μετά, μας παραχωρείται για την παρουσίαση της συγκεκριμένης παράστασης.
Το καινούργιο νεοελληνικό κείμενο της Αιμιλίας Βάλβη, εξ’ αφορμής του χώρου, επιχειρεί να μιλήσει για τους σύγχρονους τόπους αλλά και τρόπους βασανιστηρίων. Τα βασανιστήρια σήμερα δεν έχουν σαν στόχο την πληροφορία που πιθανά γνωρίζει ο κρατούμενος αλλά τον ίδιο ως προσωπικότητα. Οι άνθρωποι που σήμερα βασανίζονται στον πλανήτη δεν βασανίζονται γι’ αυτά που γνωρίζουν αλλά γι’ αυτό που είναι. Αυτό που ενοχλεί είναι οι επιλογές ζωής των κρατουμένων που πρέπει όχι απλώς ν’ αλλάξουν αλλά να πάψουν να υπάρχουν ως τέτοιες, γεγονός που συνεπάγεται την ολοκληρωτική εξόντωση του κρατουμένου. Τα σύγχρονα βασανιστήρια είναι «έξυπνα» δεν αφήνουν σημάδια, δεν αποδεικνύονται, η βία ασκείται με τους πιο ύπουλους και ταυτόχρονα τους πιο επιστημονικούς τρόπους. Η εξασφάλιση της «ασφάλειας» παραμένει, για τους μηχανισμούς εξουσίας, πάντα, μια καλή δικαιολογία που επιτρέπει την άσκηση βίας και την ανοχή μας στην αθλιότητα των βασανιστηρίων. Ο «πολιτικός» λόγος αρθρώνεται πλέον κάτω απ’ αυτό το πρίσμα και είναι λόγος παραπλανητικός, λόγος α – νόητος. Οι μηχανισμοί εξουσίας μέσω του λόγου στήνουν και συντηρούν την «παρεξήγηση» που έχει σα μοναδικό σκοπό τον έλεγχο και την αυτοπροστασία τους. Ο Χώρος Ιστορικής Μνήμης 1941-44 μέσω της παράστασης συνομιλεί με τη σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα, ανοίγεται ως τόπος συνδέοντας, το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, με το παρόν και μ’ ένα πιθανό μέλλον.
Η παράσταση αφηγείται την ιστορία μιας τυφλής γυναίκας και του συντρόφου της που ζουν σ’ ένα απολυταρχικό καθεστώς. Η ίδια τους η ζωή, μια ζωή που υπερασπίζεται το όνειρο, τον έρωτα, τις ουσιαστικές σχέσεις, την ελεύθερη πολιτική και πολιτιστική δράση, είναι αιρετική. Για το λόγο αυτό, η γυναίκα συλλαμβάνεται, και ο φορέας της εξουσίας χρησιμοποιεί κάθε προσωπική στιγμή του ζευγαριού για να μεταστρέψει τον άντρα από σύντροφο, σε βασανιστή.
Η δουλειά μας ξεκίνησε με τη μορφή ανοιχτής πρόβας, σε 15 παρουσιάσεις, με την ελεύθερη συμμετοχή του κοινού το Μάιο 2008, προκειμένου να ανακαλύψουμε μαζί με το κοινό που τις παρακολούθησε, τις ιδιαιτερότητες και το φορτίο του χώρου πριν προχωρήσουμε στην τελική διαμόρφωση της παράστασης. Μαζί με τους θεατές ερευνήσαμε τον τρόπο που μπορεί κανείς να αγγίξει έναν τόσο φορτισμένο χώρο μνήμης και ιστορίας. Αναζητήσαμε τον τρόπο να σταθούμε με σεβασμό στη μνήμη αυτή, αλλά και να βιώσουμε εκ νέου την αλήθεια ενός πολύ σύγχρονου μηνύματος, που λέει πως εξακολουθούμε να μην είμαστε ελεύθεροι και να διαιωνίζουμε με την αδιαφορία, τόπους σύγχρονων βασανιστηρίων. Αυτός ο προβληματισμός εξακολουθεί να διέπει ολόκληρη τη διαδικασία της απόπειρας μας από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε : Πώς η ιστορία συναντά τη σημερινή αλήθεια, πώς η δική μου αλήθεια μίας σύγχρονης καθημερινότητας αποκτά κοινά στοιχεία με μία ζοφερή και συγκλονιστική αλήθεια ενός όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος, και πως αυτά τα κοινά στοιχεία αποκτούν οικουμενική αξία.
Πληροφορίες: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15. Τιμές εισιτηρίων 15 ευρώ, φοιτητικό 10 ευρώ
Το ενδιαφερόμενο κοινό πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνεί διότι οι θέσεις θεατών είναι περιορισμένες. Τηλ. κρατήσεων Κοραή 4: 2103243581 και 6974316537 (καθημερινά 10:00-14:00 και 18:00 - 21:00)
Με την παράκληση της δημοσίευσης.
Post a Comment