όλος ο κόσμος μια θάλασσα..

Άλλη μια μέρα ξεκινά,, με λίγη βροχή βέβαια , αλλά ξεκινά... Σήμερα είμαι αρκετά χαρούμενος. Από τη μιά η υπέροχη μέρα που πέρασα εχθές , από την άλλη το ότι άλλαξα μετά από 2 χρόνια διακόσμηση στο σαλόνι μου. Τελικά αυτό το Captain έχει αρχίσει να με επηρεάζει πολύ, αφού γέμισα το σαλόνι μου με πίνακες ιστιοφόρων , έχω και έναν αρχαίο χάρτι των παλιών θαλασσοπόρων από την άλλη πλευρά του τοίχου, μόνο ένα τιμόνι μου λείπει όπως σωστά είχε πει η Μάτα. Είναι ωραίο το να μη μένεις στάσιμος, και κυρίως όταν πρόκειται για τη διαμόρφωση του χώρου που ζεις. Πάντως μέσα από αυτό, διακρίνω ότι είμαι πολύ δεμένος με τη θάλασσα, από νησί ερχόμενος βλέπεις... Δεν μπορώ να με φανταστώ να ζω σε μέρος περικυκλωμένο από βουνά, άντε να τη βγάλω μια βδομάδα το πολύ, μετά θα μαραζώσω. Έχω κάνει πολλά ταξίδια στη ζωή μου, και εδώ στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, και όποτε περνούσαμε από μέρη τα οποία ήταν κυκλωμένα από βουνά και δεν ήξερα προς τα που είναι η θάλασσα , με έπιανε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Η θάλασσα για μένα είναι κάτι το μοναδικό, μπορώ να κάθομαι με τις ώρες και να την κοιτάω. Σε ηρεμεί και σε γαληνεύει , ημερώνοντας την καρδιά σου όταν αυτή έχει τρικυμία. Για μένα δε θα υπηρχε καλύτερο μέρος από τη Θεσσαλονικη για να ζήσω τα φοιτητικά μου χρόνια, μια πόλη που ζεί πάνω στη θάλασσα. Ανοίγεις το μπαλκόνι σου και βλέπεις στον ορίζοντα τα καράβια, όταν σκας μπορείς να περπατήσεις δίπλα στη θάλασσα και να αναλύσεις τα πάντα. Αχ θάλασσα...