ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Τελικά είναι ωραίο το Πάσχα στο χωριό. Οι διακοπές μου εξελίσσονται πολύ καλύτερα από ότι φανταζόμουν αρχικά. Αν και πάλι οι επιλογές μου παραμένουν περιορισμένες, μιας και δυστυχώς στο χωριό παραμένω ψιλοαποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο του νησιού, δεν παραπονιέμαι καθόλου, και προπάντων δεν έχω καθόλου όρεξη για γκρίνια όπως τα Χριστούγεννα. Το μοναδικό μου αγκάθι είναι ότι δεν έχω ιντερνετ στο σπίτι μου και έτσι είμαι λίγο εκτός, αλλά από την άλλη είναι ευκαιρία για αποτοξίνωση μιας και είχα ψιλοκαεί τόσο καιρό από το πρωί ως και το βράδυ μπροστά από το pc. Εδώ οι εξελίξεις προχωράνε εξαιρετικά αργά και προπάντων το χωριό μου φαίτεται λίγο εκτός απο τη πραγματικότητα που είχα συνηθήσει ως τώρα. Αν όλοι λένε την Θεσσαλονίκη την πόλυ του χαλαρά που να ζήσουν και στο χωριό μου. Πάντως η εντύπωσή μου πως οι εξελίξεις τρέχουν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ η επαρχία μένει πίσω ενισχύεται κάθε φορά που επιστρέφω στο χωριό μου. Από τη μία αυτό είναι καλό, καθώς η αγνότητα του μέρους αυτού διατηρείται , αλλά από την άλλη λες ρε γαμώτο και εμέις Ελλάδα είμαστε. Συνήθως παραπονιούνται οι Θεσσαλονικείς ότι το κράτος των Αθηνών τους έχει γραμμένους και ότι η ελλάδα είναι η Αθήνα, αλλά τι να πούμε και εμείς εδώ που μένουμε μια ζωή πίσω σε όλα. Από τη μία η αδιαφορία του κράτους , από την άλλη τα κολλημένα μυαλά των ανθρώπων στο μέρος μου οι οποίοι δείχνουν πεισματική άρνηση στο να αποδεχθούν ότι υπάρχει εξέλιξη.. Έτσι μένουμε πίσω. Χαρακτηριστικό παράδειγμα , πριν από 1 χρόνο, όταν στην Θεσσαλονίκη δούλευα με ασύρματο δίκτυο ιντερνετ, στο χωριό κάναμε τα πρώτα μας δειλά βήματα με τις απλές dial up συνδέσεις, ούτε καν ISDN. Από πέρυσι βέβαια άλλαξε κάπως αυτό μιας και ο ΟΤΕ μας έδωσε δικαίωμα για 20 συνδέσεις ADSL!!!! μιας και στο χωριό υπάρχει πρακτορείο ΠΡΟΠΟ, αλλιώς θα κάναμε αιώνες να δούμε λίγη τεχνολογία... Ακόμη , όπως θα καταλάβετε ευτυχώς! που ήθελε το κράτος να εξυπηρετήσει την εταιρία του OΠΑΠ, και μας έδωσε μερικά ψίχουλα ιντερνετ. Όπως λένε πολύ σωστά , κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα.... Αλλά που θα πάει , κάποια στιγμή θα πάμε και εμείς μπροστά..