Βιβλίο, το πιο ισχυρό καταφύγιο της ζωής

Πριν από λίγο τέλειωσα το διήγημα του Όσκαρ Ουάιλντ " O χαρούμενος πρίγκηπας", εχθές διάβασα το "Αμάρτημα της μητρός μου " του Βιζυηνού, και μπορώ να πω ότι έχω ξαναμπεί στο τρυπάκι του εθισμού της ανάγνωσης βιβλίων. Αυτό το είχα από μικρός, δηλ. να διαβάζω πολλά βιβλία, μέσω αυτών έβρισκα τρόπο να ξεφεύγω από την πραγματικότητα, η οποία ήταν αρκετά σκληρή. Με ένα βιβλίο μπορείς να ταξιδέψεις σε άλλα μέρη χρόνους , καταστάσεις, σε ένα κόσμο όπου μπορείς να απολαύσεις, απαλλαγμένος από την πεζότητα και τη σκληρότητα της ζωής ,εκεί που θα είσαι πραγματικά ένα με τους ήρωες σου και που θα μπορείς να ταυτιστείς απόλυτα. Μικρός διάβαζα πολύ, υπερβολικά πολύ. Στο δημοτικό μου είχαμε φτιάξει καινούρια βιβλιοθήκη και την γεμίζαμε με πάρα πολλά βιβλία, αν και την τελευταία φορά που την επισκέφτηκα είδα πως έχει παρεικμάσει και δε μου άρεσε καθόλου, και έβρισκα την ευκαιρία να διαβάζω συνέχεια. Βασικά στην αρχή ο λόγος ήταν άλλος , καθώς λόγω της διάπλασης μου τα παιδιά της τάξης μου δεν με έπαιζαν και με είχαν στην απέξω γιατί ποιος ήθελε ένα χοντρό αγόρι το οποίο ήταν ατσούμπαλο για να παίξει μαζί του? Έτσι η βιβλιοθήκη έγινε για 'μένα ένα καταφύγιο όπου μακριά από όλους μπορούσα να ονειρευτώ και να είμαι πραγματικά χαρούμενος, γιατί το βιβλίο είναι ένα ισχυρό καταφύγιο που δε σε διαλέγει αλλά εσύ το διαλέγεις. Έτσι άρχιζε να ριζώνει μέσα μου ο πόθος της ανάγνωσης, που με έχανες που με έβρισκες με ένα βιβλίο στο χέρι. Μέσα σε 2 χρόνια είχα διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης, κάτι για το οποίο χτυπήθηκα πολύ από τους "συμμαθητές" μου κυρίως στο γυμνάσιο, μιας εκτός από απλώς χοντρός ήμουν και ένα "φυτό", καθώς μου άρεσε η γνώση, γιατί η περιέργειά μου είναι μεγάλη, και θέλω να ξέρω τα πάντα, αν και πλέον έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι η άγνοια σε κάνει να είσαι πιο ανάλαφρος και ήρεμος. Δυστυχώς , ως λαός δε διαβάζουμε πολύ, και αυτό οφείλεται στο ότι ποτέ μας δεν αγαπήσαμε τα βιβλία, μιας και από το σχολείο φρόντισαν να μας κάνουν να τα μισήσουμε και να τα αποστρεφόμαστε με απέχθεια. Γιατί όμως να γίνεται αυτό, μιας και το βιβλίο είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής? Ίσως να υπάρχει απάντηση αλλά να μη θέλει κανείς να ακουστεί. Δε ξέρω , αλλά θα ήθελα να συμβουλέψω όλους σας να ασχοληθείτε με ένα βιβλίο.
Θα ήθελα να σας προτείνω να διαβάσετε το 1984 του George Orwell(radikal, εξαιτίας αυτού του βιβλίου βρήκα για πρώτη φορά το blog σου και άρχισα να σε διαβάζω), μιας και αυτό το βιβλίο με σημάδεψε και με έκανε να αναθεωρήσω για πολλά πράγματα. Διαβάστε το , Αξίζει την ώρα που θα αφιερώσετε.
Υ.Γ. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, και τι έχετε να προτείνετε? Θα ήθελα πολύ να δω κάποιο σχόλιό σας..