Strange feelings....

if were a drop of dew, I could take refuge on a blade of grass...
but I am only a man with no home on any place...
"The Metabarons"

Eπετειακό Ποστ !!!

Σήμερα κλείνω ένα χρόνο ως ενεργό μέλος της μπλογκόσφαιρας. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος ρε, για κοίτα κάτι πράγματα. Ενας χρόνος με καλά , κακά, γκρίνιες, γέλια , άγχη, χαρες, λύπες, προβλήματα και επιτυχίες στη σχολή. Ενας χρόνος μέσα στον οποίο γνώρισα άτομα τα οποία με άλλαξαν , άτομα που με τις απόψεις τους με έκαναν να προβληματιστώ και να σκεφτώ παραπάνω, άτομα που με έκαναν να γελάσω όταν ήμουν λυπημένος και που μου έδωσαν κουράγιο, άτομα που χάρηκαν με τις χαρές μου, άτομα που απλά διάβαζαν αυτά που έγραφα και άφηναν ένα καλό λόγο πάντα. Σας ευχαριστώ όλους σας , πρώτον για την υποδοχή που είχα στην κοινωνία των blogs και δεύτερον που υπομένετε την γκρίνια μου και διαβάζετε ανελείπως όλα αυτά που βγαίνουν από μέσα μου και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας..Πριν από ένα χρόνο δεν περνούσε καν από το μυαλό μου όλο αυτό.
Ελπίζω να καταφέρω να κρατησω ζωντανό το ενδιαφέρον σας και για τον υπόλοιπο καιρό που θα συναιχίσω να γράφω.Μάτα μου , ένα ιδιαίτρερο ευχαριστώ σε 'σενα , γιατί εσύ με μύησες στον κόσμο αυτό και μου έβαλες την ιδεα να ασχοληθώ!!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!!

...........

Eχω αρκετό καιρό να γράψω κάτι στο blog μου, αλλά οχρόνος μου είναι τρομερά λίγος και αυτα που έχω να κάνω πάρα πολλά. Βέβαια από την τελευταία μου ανάρτηση άλλαξαν αρκετά πράγματα. Το καλύτερο είναι ότι επιτέλους βρήκα δουλειά. Αρχισα τα ιδιαίτερα, και μπορώ να πω ότι παέι πολύ καλά.. Τελικά είναι ωραίο , να διδάσκεις σε παιδάκια. Αδικα ήμουν αγχωμένος, τελικά τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι φανταζόμουν. Αντε να βρω και κανενα ακομη..Ηταν να μην κάνω την αρχή...

Επειδή οι 2 επόμενες εβδομάδες θα είναι ακόμη πιο πιεσμένες , μπορεί να μην καταφέρω να γράψω τπτ. Αν και δε νομίζω να το τηρήσω κατά γράμμα.

Btw δειτε το παρακάτω βιντεάκι που βρήκα , αξίζει τα 5 λεπτά που θα αφιερώσετε..Εχει πολύ πλάκα..

Limnos the Great III

Τελικά μετά από πολύ κόπο , τελείωσα το 3o βίντεο της σειράς Limnos the great, και το ανέβασα στο youtube. Μετά από ενα πρόβλημα copyright εξαιτίας του τραγουδιού που χρησιμοποίησα, είναι έτοιμο εκτός και αν μου το κατεβάσουν..


Δείτε το και πείτε μου τη γνώμη σας..

Everybody's Free to Wear Sunscreen!

Kαθώς σκάλιζα πριν από λίγο στα παλιά μου τετράδια, βρήκα ένα κομμάτι χαρτί που τα λόγια που είχε επάνω του είναι ότι πιο μεστό και σοφό έχω ακούσει εδώ και πολύ καιρό . Λέει λοιπόν αυτό το κομμάτι χαρτί:
<<Κυρίες και κύριοι της τάξης του '99...
Αν μπορούσα να σας προσφέρω μόνο ένα ταξίδι για το μέλλον , αυτό θα ήταν το Αντιηλιακό.
Τα μακροχρόνια πλεονεκτήματα του Αντιηλιακού έχουν αποδειχτεί από τους επιστήμονες, ενώ το υπόλοιπο της συμβουλής μου δεν έχει βάση πιο αξιόπιστη από την προσωπική τυχοδιωκτική εμπειρία που τώρα προσφέρει αυτή τη συμβουλή.

-Απόλαυσε τη δύναμη και την ομορφιά της νιότης σου και μη σε νοιάζει, γιατί δε θα καταλάβεις τη δύναμη και την ομορφιά της νεότητάς σου έως ότου αυτές ξεθωριάσουν.
-Εμπιστεύσου με , σε είκοσι χρόνια θα κοιτάς πίσω στις φωτογραφίες του εαυτού σου και θ'ανακαλείς στη μνήμη σου μ'έναν τρόπο που δεν μπορείς να πιάσεις τώρα πόση δυνατότητα υπήρχε πριν από σένα και πόσο εκθαμβωτικός αληθινά φαινόσουν.Δεν είσαι τόσο χοντρός όσο πιστεύεις.
-Μην ανησυχείς για το μέλλον, ή ανησύχησε, αλλά μάθε ότι η ανησυχία είναι τόσο αναποτελεσματική , όσο το να προσπαθείς μια αλγεβρική εξίσωση μασώντας μια τσιχλόφουσκα.Τα αληθινά προβλήματα της ζωής σου άπτονται των πραγμάτων που ποτέ δεν πέρασαν ή προβλημάτισαν το μυαλό σου. Αυτό που σε θόλωσε στις 4 μ.μ κάποιας νωθρής Τρίτης.
-Κάνε κάθε μέρα ένα πράγμα που σε φοβίζει.
-Τραγούδα
-Μην είσαι επιπόλεος με τις καρδιές των άλλων ανθρώπων, μη σχετίζεσαι μ'εκείνους που είναι επιπόλεοι με τη δική σου.
-Να είσα μεγαλοπρεπής.
-Μη χάνεις τον καιρό σου με ζήλιες, μερικές φορές είσαι μπροστά , μερικές πίσω, η φυλή είναι μεγάλη, και στο τέλος θα είναι μόνο με σενα.
- Θυμήσου τα κοπλιμέντα που λαμβάνεις, ξέχνα τις προσβολές. Αν το πετύχεις πές μου πως.
-Κράτα τα παλιά ερωτικά γράμματά σου, πέταξε στα σκουπίδια τις παλιές τραπεζικές σου δηλώσεις.
-Τεντώσου.
-Μη νοιώθεις ένοχος αν δε ξέρεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, οι πιοενδιαφέροντες άνθρωποι που γνωρίζω δεν ήξεραν στα 22 τους τι ήθελαν να κάνουν με την ζωή τους, μερικοί από τους πιο ενδιαφέροντες σαραντάχρονους που γνωρίζω ακόμα δεν ξέρουν.
-Πάρε άφθονο ασβέστιο.
Γίνε ευγενικός με τα γόνατά σου, θα τα χάσεις όταν θα φύγουν.
-Ίσως παντρευτείς, ίσως όχι, ίσως κάνεις παιδιά, ίσως όχι, ίσως χωρίσεις στα 40, ίσως χορέψεις τα παπάκια στην 75η επέτειο του γάμου σου. Ό,τι και να κάνεις όμως , μη συγχαίρεις ή κριτικάρεις τον εαυτό σουμετανοιώνοντας για τις επιλογές σου.Διάλεξες τις μισές ευκαιρίες, έτσι όπως έκαναν όλοι.
-Απόλαυσε το σώμα σου, χρησιμοποίησέ το με κάθε τρόπο που μπορείς , μην το φοβάσαι, μην ασχολείσαι με το τι πιστεύουν οι άλλοι γι αυτό. Το σώμα σου είναι το καλύτερο όργανο που ποτέ σου άνηκε...
-Χόρεψε ακόμα κι αν δεν έχεις πουθενά να το κάνεις παρά μόνο στο σαλόνι σου.
-Διάβαζε τις οδηγίες, ακόμα κι αν δεν τις ακολουθήσεις.
-ΜΗ διαβάζεις περιοδικά ομορφιάς, θα σε κάνουν μόνο να νοιώσεις άσχημος.
-Μάθε τους γονείς σου, δε ξέρεις πότε θα φύγουν για τα καλά.
-Να είσαι καλός με τους συγγενείς σου, είναι ο καλύτερος σύνδεσμός με το παρελθόν σου και οι άθρωποι που πιθανότατα θα μείνουν μαζί σου στο μέλλον.
-Κατανόησε ότι οι φίλοι έρχονται και φεύγουν. Για τους λίγους πολύτικμους θα πρέπει να περιμένεις.
-Δούλεψε σκληρά για να χτίσεις τα κενά της ζωής σου, γιατί όσο μεγαλώνεις, τόσο χρειάζεσαι , τους ανθρώπους που γνώριζες όταν ήσουν νέος.
-Ζήσε κάποτε στη Νέα Υόρκη, αλλά φύγε πριν σε κάνει σκληρό, μείνε μια φορά στη βόρεια Καλιφόρνια, αλλά φύγε πριν σε κάνει μαλακό.
-Ταξίδεψε.
-Παραδέξου ορισμένες αναλλοίωτες αλήθειες: οι τιμές θα αυξηθούν , οι πολιτικοί θα συνεχίσουν να ξενογαμούν, εσύ θα γεράσεις, κι όταν γίνει αυτό , θα φαντάζεσαι ότι, όταν ήσουν μικρός, τελικά οι τιμές ήταν λογικές, οι πολιτικοί ήταν ηθικοί και τα παιδιά σέβονταν τους μεγαλύτερους.
-Σεβάσου τους μεγαλύτερούς σου.
-Μην περιμένεις από κανένα να σε υποστηρίξει.Μπορέι να έχεις μια επιχορήγηση , μπορεί να έχεις μια πλούσια γυναικα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε κάποιο από αυτά θα τελειώσει.
-Μην ασχολείσαι με τα μαλλιά σου, ειδάλλως , τον καιρό που θα είσαι σαράντα , αυτά θα μοιάζουν με μαλλιά 85άρη.
-Πρόσεχε ποιες συμβουλές ακολουθείς, αλλά να είσαι υοπμονετικός με αυτούς που στις παρέχουν.
Η συμβουλήείναι ένα είδος νοσταλγίας, η διανομή της ένα είδος ψαρέματος του παρελθόντος μέσα από το ξεφόρτωμα , σκουπίζοντάς το, ζωγραφίζοντας πάνω στα άσχημα κομμάτια και ανακυκλώνοντάς το περισσότερο από όσο αξίζει.
Αλλά εμπιστεύσου το αντιηλιακό..>>


Αφιερωμένο σε όλους εσάς, σ όλους εμάς.. Μερικά λόγια που λένε όσα πάντα ήθελα να ακούσω και να πω. Ελπίζω κάπου εδώ μέσα να βρείτε αυτό που ίσως και εσείς θέλατε κάποτε να πείτε ή να σκούσετε. Όπως και να 'χει η ζωή είναι μια μαγεία της οποίας τα ξόρκια ψυθιρίζουμε κάθε στιγμή.

...

Μετά από το τελευταίο ποστ της Kleine wolke , αποφάσισα να κάνω και εγώ το Αρκοτεστ.
Το αποτέλεσμα έδειξε ότι , μοιάζω με τη Λουκριτία στο χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα λέει:

Αν και ανήκετε στα αιλουροειδή, φαίνεται ότι έχετε πολλά κοινά σημεία με σκύλο που γαβγίζει αλλά δε δαγκώνει.Έχετε ένα δυναμισμό αναμφισβήτητο, αλλά πάντα την τελευταία στιγμή κάτι στραβώνει και δεν πετυχαίνετε αυτό που θέλετε. Συνήθως βέβαια για τις αναποδιές σας φταίνε οι άλλοι, το κατεστημένο, η πουτάνα κοινωνία, με άλλα λόγια δυσκολεύεστε να αναλάβετε την ευθύνη του εαυτού σας. Ενώ δηλαδή διακρίνετε με ευκολία οτιδήποτε μπορεί να σταθεό εμπόδιο στην εκπλήρωση των αναγκών σας, δύσκολα το ξεπερνάτε. Αν μάλιστα δεν έχετε και κάποιον σύμμαχο, εκτός από τον Καστράτο που σας γράφει στα αυτιά του, δεν προσπαθείτε καν να ξεπεράσετε τη δυσκολία και συνεχίζετε την γκρίνια. Έχετε δηλαδή τάσεις εξάρτησης αλλά στην περίπτωσή σας η εξάρτηση είναι καλυμμένη. Μέσα σας αλλά σε πολύ βάθος κάπου κοντά στον κήπο, υπάρχουν συναισθήματα ανασφάλειας και αδυναμίας τα οποία συγκρούονται με τις πολύ υψηλές απαιτήσεις που έχετε πολύ ανεπτυγμένο το φόβο της αποτυχίας που εκδηλώνεται κυρίως ως αδυναμία δράσης και επειδή σας είναι εύκολο να ρίχνετε αλλού ευθύνες, γίνεστε επιθετικοί και επικριτικοί με τους άλλους. Η επιστημονική ομάδα λοιπόν συνιστά: υπομονή... στους άλλους.

Δεν περίμενα ότι θα έπεφτε τόσο πολύ μέσα σε σχέση με το χαρακτήρα μου. Αν και δε μου πολυάρεσε να πω την αλήθεια, μπορώ να πω ότι άρχισα να συνηθίζω τελικά ότι έτσι είμαι, και ότι πολύ δύσκολα μπορώ να αλλάξω, αλλά γιατί να το κάνω?
Μια χαρά είναι ο εαυτός μου....

Υ.Γ. το τεστ μπορείτε να το βρείτε εδώ, όσοι κάνετε το κόπο να με διαβάζεται σας προτρέπω να το κάνετε, και όποιος έχει όρεξη , να μας πει τι βγήκε..

To χωριό μου, Ατσική Λήμνου

Καθώς κάθομαι και διαβάζω ηλεκτρονική, με έπιασε μια νοσταλγία για το χωριό μου, την Ατσική στην Λήμνο. Ακολουθούν μερικά πράγματα για να δείτε από τι χωριό κατάγομαι, αν και εδώ που τα λέμε , αν και οι εποχές αλλάζουν , το χωριό παραμένει σταθερή αξία ανεπηρέαστη. Αυτό έχει τα καλά του , αλλά εδώ τα κακά είναι περισσότερα..

Ατσική

Η Ατσική είναι κεφαλοχώρι της Λήμνου και αποτελεί έδρα ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού κι έχει περίπου 1.000 κατοίκους.(ναι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τόσοι είμαστε, ούτε ένας παραπάνω..)

άποψη του χχωριού από το νεκροταφείο ( κάπου εκεί στο είναι και το σπίτι μου)

Πρώτες πληροφορίες

Το χωριό πρωτοαναφέρεται το 1284 σε έγγραφο της μονής Μεγ. Λαύρας. Το όνομα του χωριού αποδίδεται σε παραλλαγή της αρχαίας ονομασίας Αττική, όμως χωρίς περαιτέρω τεκμηρίωση. Μια άλλη άποψη, πως το όνομα προήλθε από το τουρκικό «ατσίκ: ανοικτός (τόπος)» λόγω της μεγάλης πεδιάδας που την περιβάλλει, μοιάζει αδύνατη, αφού το τοπωνύμιο αναφέρεται ήδη από το 13ο αιώνα, πολύ πριν οι Τούρκοι έρθουν στη Λήμνο. Πριν από το 1360 αναφέρεται στην Ατσική το μονύδριο Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, το οποίο στη συνέχεια έγινε μετόχι της μονής Διονυσίου του Αγ. Όρους. Σε έγγραφα της ίδιας μονής το 1430 αναφέρεται ο ναός του Αγίου Νικολάου σε θέση ανάμεσα στην Ατσική και στο Προπούλι.

Γύρω από την Ατσική υπήρχαν παλαιότερα μικροί οικισμοί -τσιφλίκια ή μετόχια μονών- τα οποία σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί. Τέτοιοι οικισμοί είναι:

* Η Κρηνίδα.
* Το Γενοβιού(ς) κοντά στον Άγ. Ερμόλαο, τοπωνύμιο που προήλθε από παλαιό Γενοβέζο ιδιοκτήτη, κάτι όχι απίθανο αφού το 14ο αιώνα αναφέρεται στο νησί κάποιος Κωνσταντίνος του Γεννουΐτου. Σήμερα στην περιοχή υπάρχει εξωκλήσι του Αγ. Γεωργίου.
* Τα Παλιοπορτόρια, τα οποία οι περιηγητές Conze (1858), Reinach (1885) και Sealy (1917) διαπίστωσαν πως βρίσκονται ανάμεσα σε αρχαία μνημεία. Προφανώς, πρόκειται για παλαιό οικισμό που ονομαζόταν Πραιτόριο κι όταν εγκαταλείφθηκε αποκλήθηκε Παλιό Πραιτόριο - Παλιοπορτόρια. Το 1885 το Παλαιό Πραιτόριο είχε 12 κατοίκους, ανεμόμυλο και πολλά χαλάσματα σπιτιών. Το 1917 ο Sealy εντόπισε μισοθαμμένους μαρμάρινους και λίθινους κίονες, ένα πηγάδι με υποστυλωμένες υπόγειες κοιλότητες κι ένα περιτείχισμα γύρω από τον ερειπιώνα, του οποίου την έκταση υπολόγισε σε 3.500 τετρ. πόδια περίπου.
Οθωμανική περίοδος

Στο μεγαλύτερο διάστημα της τουρκοκρατίας η Ατσική δεν αναφέρεται. Οι περιηγητές την αγνοούν, πράγμα διόλου αφύσικο, αφού οι περισσότεροι ενδιαφέρονταν για τα λιμάνια και τις ακτές κι αδιαφορούσαν για τους μεσόγειους οικισμούς. Όμως, το χωριό πρέπει να είχε συγκροτηθεί από παλιά. Ο Γάλλος Choiseul-Gouffier το 1785 δεν το σημειώνει στο χάρτη του αλλά πολλά χωριά του νησιού τα αναφέρει ανώνυμα ως Village. Ο δε Άγγλος Hunt το 1801 από το λόφο Παλιόκαστρο -Προφ. Ηλίας- του Κατάλακκου αντίκρισε έξι χωριά στον καλοκαλλιεργημένο κάμπο, ανάμεσα στα οποία λογικά υπήρχε και η Ατσική. Εξάλλου, το 1844 ήταν ένα από τα κεφαλοχώρια του νησιού, αφού ο δημογέροντας του χωριού Χριστοφής παπά Αθανασίου ήταν ένα από τα οκτώ μέλη της επιτροπής, την οποία έστειλαν οι Λημνιοί στο σουλτάνο απαιτώντας να διώξει τον καταχραστή διοικητή του νησιού.

Το χωριό είναι κτισμένο σε ένα λόφο στο μέσο της μεγάλης πεδιάδας της κεντρικής Λήμνου. Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας συγκέντρωσε τους κατοίκους των γύρω μικρών οικισμών με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο πληθυσμός του και να εξελιχθεί σε κώμη. Από τα κοινοτικά αρχεία μαθαίνουμε πως το 1863 είχε 146 οικογένειες ενώ το 1874 είχε 170 οικογένειες και 223 κατοικίες. Το 1854 η ενορία είχε ιερέα τον παπά Γιάννη ενώ το 1856 οι 248 στρατεύσιμοι άνδρες του χωριού πλήρωσαν φόρο 7935 γρόσια, ώστε να απαλλαγούν από τη στράτευση. Το ίδιο έτος οι κάτοικοι πλήρωσαν 1505 γρόσια για τέλη αμπελιών και καπνών. Στα τέλη του 19ου αιώνα η κοινότητα είχε κυκλοφορήσει κέρματα για τις μικροσυναλλαγές με τη σφραγίδα «Α». Οι Ατσ’κιώτες έστελναν τρεις αντιπροσώπους στην παλλημνιακή επαρχιακή συνέλευση. Το 1911 κτίστηκε η κεντρική βρύση «ΙΔΙΑΙΣ ΔΑΠΑΝΑΙΣ» των κατοίκων. Το 1912 το χωριό ήταν δήμος και είχε ταχυδρομείο με τη σφραγίδα «ATCHKY»( στα Ατσικιώτικα ακούγεται Ατσκή), όπως είναι η φωνητική απόδοση του ονόματος στη λημνιακή ντοπιολαλιά. Ως Atski τη σημειώνουν στους χάρτες τους κι οι περιηγητές Cozne (1858) και Fredrich (1904) ενώ στα κοινοτικά έγγραφα αναφέρεται συχνά ως Ατζική.

Η εύφορη αγροτική περιφέρεια μεταμόρφωσε την Ατσική σε ένα από τα πλουσιότερα χωριά του νησιού προκαλώντας το θαυμασμό σε πολλούς, όπως στον Άγγλο κληρικό Tozer που την επισκέφθηκε το Μάρτιο του 1889. Φιλοξενήθηκε στο σχολικό κτίριο, το οποίο, εκτός τις από αίθουσες, περιλάμβανε κατοικία του δάσκαλου και δωμάτιο-ξενώνα. Σ’ άλλους ο πλούτος προκαλούσε τη ζήλια, όπως στον πειρατή Ψυρούκη, ο οποίος το 1860 προσπάθησε με 15 άνδρες να λαφυραγωγήσει το χωριό. Όμως, οι κάτοικοι τον ξεγέλασαν και ειδοποίησαν τη χωροφυλακή που ήλθε από το Κάστρο. Ακολούθησε συμπλοκή, στην οποία σκοτώθηκαν ο Ψυρούκης και τρεις επίδοξοι πειρατές.

Ο ναός

το καμπαναριό του χωριού

Το 1868 κτίστηκε ο ενοριακός ναός του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής. Σε επιγραφή αναγράφεται "ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙ ΤΣΑΝΙΣ". Πρόκειται για τον Παντελή Τζανή από την Κων/πολη, ο οποίος έκτισε και τους ναούς του Πλατύ και του Βάρους. Φέρει νεοκλασικό διάκοσμο, κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού και αγιογραφίες ρωσικής τεχνοτροπίας. Οι πέτρες του προέρχονται από το λατομείο του λόφου Σμούλα ενώ στο νάρθηκα έχουν ενσωματωθεί μαρμάρινοι κίονες που μεταφέρθηκαν από τη θέση Ζαβαλάκη. Τα κεραμίδια φτιάχνονταν στο λεγόμενο "Κεραμιδαριό", στα νότια του χωριού.

Αργότερα φτιάχτηκε και καμπαναριό, το οποίο κατεδαφίστηκε λόγω αστάθειας. Το 1928 κτίστηκε νέο με δαπάνη 650.000 δρχ. του Συλλόγου Ατσικιωτών Ν. Υόρκης ο "Άγιος Γεώργιος". Αρχιτέκτων ήταν κάποιος Κυριακίδης αλλά ο τεχνίτης που το έφτιαξε ήταν ο μάστρο-Γιάννης Φωτιάδης, λιθογλύπτης από τη Σαμψούντα εγκατεστημένος στην Ατσική. Φτιάχτηκε με πέτρα από το Ρωμανού. Είναι το μεγαλύτερο και το εντυπωσιακότερο καμπαναριό της Λήμνου, διαστάσεων 5x5, με περίτεχνα σκαλιστά κιονόκρανα. Η αρχική καμπάνα του ήταν ρώσικη, ζύγιζε 400 κιλά κι ακουγόταν ως τον Άγιο Δημήτριο, τη Δάφνη και το Βάρος! Γι' αυτό αναγκάστηκαν να τη μικρύνουν.

Το σχολείο

το δημοτικό σχολείο

Το σχολείο λειτουργούσε τουλάχιστον από το 1874 ως κοινοτικό τετρατάξιο. Ως το 1912 αναβαθμίστηκε σε πεντατάξιο ενώ είχε ιδρυθεί και ξεχωριστό παρθεναγωγείο. Το 1919 ιδρύθηκε εξατάξιο δημοτικό, το οποίο λειτούργησε ως τριθέσιο ή τετραθέσιο μέχρι τη δεκαετία του ’90 που αναβαθμίστηκε σε εξαθέσιο. Το παλιό διδακτήριο, κτίσμα μάλλον του 1883, χρησιμοποιείτο ως το 1957, οπότε αποπερατώθηκε το σημερινό με οικονομική ενίσχυση και ομογενών από τις ΗΠΑ.

Μεταξύ άλλων υπηρέτησαν στο σχολείο της Ατσικής οι δάσκαλοι: Ιωάννης Βασιλειάδης (1896-1900), Αργύριος Καβουρίδης (1916-20), Ηλιοφωτίστη Κακκιάδου (1916-20, από την Ατσική), Παλαιολόγος Αβαδέλλης (1925-31), Όλγα Κακκιάδου (1932-37 και 1951, από την Ατσική), Γεώργιος Βασδέκης (1938-47), Σαπφώ Κυρίκου (1938-48), Ελισάβετ Κουρκούλου (1938-45), Σοφία Σαραντοπούλου (1956-74), Κων. Τσουβελεκάκης (1961-70, από την Ατσική) κ.ά.
Νεότερα χρόνια

Ενώ επί τουρκοκρατίας η Ατσική ήταν δήμος, το 1918 υποβιβάστηκε σε κοινότητα, στην οποία εντάχθηκαν κι οι οικισμοί Πορπούλ (ή προπούλι) και Κρηνίδα (την περίοδο 1940-81). Στη διάρκεια του μεσοπολέμου ο πληθυσμός του χωριού αυξήθηκε από 907 κ. (1.008 όλη η κοινότητα) το 1920, σε 1.058 κ. το 1940 (1.311 η κοινότητα). Μεταπολεμικά, άρχισε να φθίνει λόγω της μετανάστευσης κι από 1.078 κ. το 1951 (1.328 η κοινότητα), το 1971 απογράφηκαν μόνο 796 άτομα (958 η κοινότητα), πληθυσμό που έχει διατηρήσει περίπου σταθερό έκτοτε.

Στη διάρκεια του μεσοπολέμου το χωριό γνώρισε σημαντική ανάπτυξη. Στο σχολείο φοιτούσαν περίπου 170 μαθητές και ιδρύθηκε νηπιαγωγείο. Η αγροτική παραγωγή αυξήθηκε και το 1938 παρήχθησαν 700.000 οκάδες σιτηρών, 45.000 οκ. σουσαμιού, 40.000 οκ. βαμβακιού, 22.000 οκ. οσπρίων, 15.000 οκ. ζωοτροφών (ρόβι, λαθούρι κλπ).

Το καλοκαίρι του 1931 αναφέρεται ο ποδοσφαιρικός σύλλογος "Κεραυνός Ατσικής", ο οποίος διέθετε γήπεδο και φιλοξένησε δυο φορές την "Ολύμπια Λιβαδοχωρίου" (σκορ 1-0 και 2-3) με διαιτητή τον Καψιδέλη. Τον Ιανουάριο 1932 πρωτοεμφανίζεται ο Ηρακλής σε αγώνα με τον Παλλημνιακό (σκορ 0-2). Αναφέρονται οι παίκτες: Β. Πασχάλης, Κατρακίλης, Χλάχλας, Μουστάκας, Πατρίκης, Κατσάρης, Καλαϊτζής, Κομνηνός, Λεμισιάκης και Παχνέλας. Ο Ηρακλής έγινε επίσημο σωματείο το 1953 και αγωνίζεται μέχρι σήμερα με σημαντικές διακρίσεις, τίτλους και συμμετοχή στο πρωτάθλημα Δ΄ Εθνικής.

Από το 1998 η Ατσική είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου με δήμαρχο τον Ανδρέα Καλατζή. Είναι αυτοδύναμο κεφαλοχώρι με δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο, περιφερειακό ιατρείο, ταχυδρομείο, αστυνομικό σταθμό, πολλά εμπορικά καταστήματα, μικρό ξενοδοχείο, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, αναψυκτήρια, δύο εργοστάσια ζαχαροπλαστικής (Συνεταιρισμός Γυναικών και Χρυσάφη), το εργοστάσιο αναψυκτικών Κουκουλήθρα και σημαντική αγροτική παραγωγή.

Τα τελευταία χρόνια σημαντικό μερίδιο διεκδικεί και η τουριστική κίνηση με επίκεντρο τον Αγιαρμόλα που βρίσκεται στα βόρεια του χωριού. Οφείλει το όνομά του στο εξωκλήσι του Άγιου Ερμόλαου, το οποίο «ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΔΑΠΑΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑΛΟΥΔΑΣ» το 1867 πάνω από μια νεροπηγή. Εκεί βρίσκεται το λιμανάκι του χωριού και η αμμώδης παραλία των λουόμενων, ενώ αξιοθέατη είναι η ακτή με τους κοκκινωπούς βράχους.

Επίσης, στο ακρωτήριο Φαρακλό, βορειοδυτικά του χωριού, υπάρχουν τα Αγιάσματα, μια πηγή μεταλλικού νερού στην οποία αποδίδονται ιαματικές ιδιότητες και παλιότερα πολύς κόσμος έσπευδε να πιει το νερό της.

Τέλος, στο χαμηλό λόφο Προγόμυλος, τρία χιλιόμετρα δυτικά της Ατσικής, έχει εντοπιστεί προϊστορικός οικισμός. Βρέθηκαν λίθινα εργαλεία αλλά δεν έχει γίνει εκτεταμένη ανασκαφή.

Προσωπικότητες

Από την Ατσική κατάγονται τρεις σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων:

* Ο διάσημος βυζαντινολόγος Παναγιώτης Χαρανής ή Peter Charanis (1908-86) που υπήρξε ο πρύτανης των βυζαντινών σπουδών στις ΗΠΑ.
* Ο ακάματος ιστοριοδίφης της παλαιάς σχολής και φιλόλογος Τάσος Καψιδέλης (1913-87) που συνέγραψε τέσσερα σημαντικά ιστορικά βιβλία για τη Λήμνο.
* Ο ιατρός Σταύρος Τραγάρας, ζωγράφος, ποιητής και ψυχή του Συλλόγου Ατσικιωτών της Αθήνας με αξιόλογες πρωτοβουλίες, όπως την έκδοση της εφ. Η Φωνή της Ατσικής, τη διοργάνωση θεματικών ημερίδων για τους Ατσικιώτες λόγιους και πετράδες, για το βαμβάκι κλπ.

Αξιοθέατα

* Ναός Αγ. Γεωργίου με λιθόγλυπτο καμπαναριό.
* Παραλία Αγ. Ερμολάου (Αγιαρμόλα) με σπάνια πετρώματα.

Πηγη : Wikipedia

το νεκροταφείο του χωριού ( εκει στα δεντρα)

Η ιστορία του μικρού Κεμάλ

Σήμερα δεν έχω όρεξη να γράψω τπτ, απλά θα ήθελα να δειτε και να ακούσετε το παρακάτω:

Κεμάλ

«Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ, ενος νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ

που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:

«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

Νίκος Γκάτσος

Απλά , αυτό τπτ άλλο.

Loyis Royo

Eλπίζω να περάσατε ένα υπέροχο τριήμερο και να διασκεδάσατε.Μετά από αρκετό καιρό αδράνειας, έφταξα ένα καινούριο video, με εικόνες του Luis Royo. Eλπίζω να σας αρέσει:


Χριστίνα, αφιερωμένο σε 'σένα μιας και ξέρω πόσο σου αρέσει ο Royo

Βιβλίο, το πιο ισχυρό καταφύγιο της ζωής

Πριν από λίγο τέλειωσα το διήγημα του Όσκαρ Ουάιλντ " O χαρούμενος πρίγκηπας", εχθές διάβασα το "Αμάρτημα της μητρός μου " του Βιζυηνού, και μπορώ να πω ότι έχω ξαναμπεί στο τρυπάκι του εθισμού της ανάγνωσης βιβλίων. Αυτό το είχα από μικρός, δηλ. να διαβάζω πολλά βιβλία, μέσω αυτών έβρισκα τρόπο να ξεφεύγω από την πραγματικότητα, η οποία ήταν αρκετά σκληρή. Με ένα βιβλίο μπορείς να ταξιδέψεις σε άλλα μέρη χρόνους , καταστάσεις, σε ένα κόσμο όπου μπορείς να απολαύσεις, απαλλαγμένος από την πεζότητα και τη σκληρότητα της ζωής ,εκεί που θα είσαι πραγματικά ένα με τους ήρωες σου και που θα μπορείς να ταυτιστείς απόλυτα. Μικρός διάβαζα πολύ, υπερβολικά πολύ. Στο δημοτικό μου είχαμε φτιάξει καινούρια βιβλιοθήκη και την γεμίζαμε με πάρα πολλά βιβλία, αν και την τελευταία φορά που την επισκέφτηκα είδα πως έχει παρεικμάσει και δε μου άρεσε καθόλου, και έβρισκα την ευκαιρία να διαβάζω συνέχεια. Βασικά στην αρχή ο λόγος ήταν άλλος , καθώς λόγω της διάπλασης μου τα παιδιά της τάξης μου δεν με έπαιζαν και με είχαν στην απέξω γιατί ποιος ήθελε ένα χοντρό αγόρι το οποίο ήταν ατσούμπαλο για να παίξει μαζί του? Έτσι η βιβλιοθήκη έγινε για 'μένα ένα καταφύγιο όπου μακριά από όλους μπορούσα να ονειρευτώ και να είμαι πραγματικά χαρούμενος, γιατί το βιβλίο είναι ένα ισχυρό καταφύγιο που δε σε διαλέγει αλλά εσύ το διαλέγεις. Έτσι άρχιζε να ριζώνει μέσα μου ο πόθος της ανάγνωσης, που με έχανες που με έβρισκες με ένα βιβλίο στο χέρι. Μέσα σε 2 χρόνια είχα διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης, κάτι για το οποίο χτυπήθηκα πολύ από τους "συμμαθητές" μου κυρίως στο γυμνάσιο, μιας εκτός από απλώς χοντρός ήμουν και ένα "φυτό", καθώς μου άρεσε η γνώση, γιατί η περιέργειά μου είναι μεγάλη, και θέλω να ξέρω τα πάντα, αν και πλέον έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι η άγνοια σε κάνει να είσαι πιο ανάλαφρος και ήρεμος. Δυστυχώς , ως λαός δε διαβάζουμε πολύ, και αυτό οφείλεται στο ότι ποτέ μας δεν αγαπήσαμε τα βιβλία, μιας και από το σχολείο φρόντισαν να μας κάνουν να τα μισήσουμε και να τα αποστρεφόμαστε με απέχθεια. Γιατί όμως να γίνεται αυτό, μιας και το βιβλίο είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής? Ίσως να υπάρχει απάντηση αλλά να μη θέλει κανείς να ακουστεί. Δε ξέρω , αλλά θα ήθελα να συμβουλέψω όλους σας να ασχοληθείτε με ένα βιβλίο.
Θα ήθελα να σας προτείνω να διαβάσετε το 1984 του George Orwell(radikal, εξαιτίας αυτού του βιβλίου βρήκα για πρώτη φορά το blog σου και άρχισα να σε διαβάζω), μιας και αυτό το βιβλίο με σημάδεψε και με έκανε να αναθεωρήσω για πολλά πράγματα. Διαβάστε το , Αξίζει την ώρα που θα αφιερώσετε.
Υ.Γ. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, και τι έχετε να προτείνετε? Θα ήθελα πολύ να δω κάποιο σχόλιό σας..

Ασυνειδησία + Αυξήσεις = Destroy For Ever

Σήμερα θα αλλάξω εντελώς θέμα, δηλ. εντάξει, θα γράψω με άξονα εμένα ,αλλά για κάτι πιο γενικό και κάτι που νομίζω ότι μας αφορά όλους, ή αν όχι ακόμη στο άμεσο μέλλον σίγουρα.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσεις σήμερα? Και ειδικά αν ζεις σε μια μεγάλη πόλη. Από την εμπειρία μου, μιας και δεν ξέρω πως τα καταφέρνω πάντα , ξεμένω εντελώς από λεφτά στο τέλος του μήνα, για παράδειγμα, από την πέμπτη έως και εχθές είχα ξεμείνει με 7 λεπτά του€ στην τσέπη. Αλλά μέσα από τον εαυτό μου έχω διαπιστώσει πως δεν γίνεται να επιβιώσει κανείς έτσι, άντε εγώ τρώω και στη λέσχη και το αντέχω, αν όμως είσαι οικογενειάρχης και δε σου φθάσει ο μισθός, ή παππούς και σου τελειώσει η σύνταξη, τότε τι κάνεις? Πως μπορείς να ζήσεις?? Αλήθεια , αυτή η ακρίβεια ως που θα συνεχιστεί? Δε γίνεται να πας να πάρεις ψωμί και αυτό να κάνει 0,80-1€, αίσχος. Λένε ότι ακρίβυναι το αλέυρι. Οκ το δέχομαι, αλλά πόσο, άντε να ακρίβυναι 2€. Πόσα ψωμιά φτιάχνεις με 50κ. αλεύρι? Περίπου το λιγότερο 50, μιας και μπαίνει και νερό κ.α υλικά. Ωραία λοιπόν. Τώρα διαιρώντας τα 2€ της αύξησης με τα 50κ ψωμί που παράγονται τελικά θα δούμε το τι αυξηση αναλογεί στο κάθε ψωμί. Έχουμε λοιπόν 2€ / 50κ. ψωμί = 0,ο4€ αύξηση ανά κιλό ψωμιού. Αλλά τα ψωμάκια ζυγίζουν το max 450 gr , οπότε η αύξηση που αναλογεί στο ένα ψωμί είναι 0,018€ δηλαδή το μέγιστο 2 λεπτά του Ευρώ. Τώρα μπορείτε να μου εξηγήσετε εμένα τον αδαή πως σε μια νύχτα οι τιμές πήγαν προς τα πάνω κατά 0,20€??? Θα μου πεις , κοίτα που κολλάει τώρα, αλλά χρησιμοποιώντας το παραπάνω παράδειγμα μπορείτε να δείτε , πως για όλα τα αγαθά οι αυξήσεις είναι αδικαιολόγητες και δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα, αλλά με το τι θα βάλει ο κάθε επιχειρηματίας στο κεφάλι του.Άντε ,μετα ζήσε εσύ που παίρνεις 600€ μισθό, εσύ φοιτητή με τα 200€ και εσύ παππού με τα 400€. Ζούμε σε μια κοινωνία εξαπάτησης που μόνο στοιχείο είναι το κέρδος εις βάρος των ατόμων που δυσκολεύονται να ζήσουν. Εντάξει δεν θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπάρχει κέρδος , αλλά να γίνεται πάντα με το νόμιμο τρόπο και με σεβασμό στην τσέπη του καταναλωτή. Γιατί όλοι βλέπουν την αρπαχτή και το πόσο περισσότερα θα καταφέρουν να βγάλουν τώρα, αλλά αν συνεχίσουμε με τους ίδιους ρυθμούς δε σκεφτόμαστε ότι η οικονομία της χώρας δε θα αντέξει, γιατί πολύ απλά δεν θα υπάρχει αγοραστική δύναμη, μιας και οι απλοί πολίτες τις χώρας , αυτής με τους ρυθμούς που πάμε θα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας πολύ σύντομα. Όλα είναι μια αλυσίδα και όλοι επηρεαζόμαστε Τώρα το μόνο που μένει είναι να δούμε το τι πραγματικά θα γίνει....

Κούραση...

Βραδάκι τρίτης, κάθομαι και προσπαθώ να χαλαρώσω , ακούγοντας μουσική ενώ παράλληλα χαζεύω στο ιντερνετ. Μόλις τέλειωσα από το 2ο εργαστήριο της εβδομάδας και ενώ είμαι κομμάτια προσπαθώ να κρατηθώ και να ξεκουραστώ. Ήδη πέρασαν 4 εβδομάδες μαθημάτων και ακόμη να προσαρμοσθούμε για τα καλά στο νέο κλίμα. Η κούραση έχει αρχίσει να φαίνεται και να θόλώνει το μέλλον ( σας το λέω το πολύ να τη βγάλω καθαρή μέχρι το Πάσχα, παραπέρα δε τη παλεύω...), δε μπορώ να καταλάβω ρε γμτ, με το να μας φορτώνουν με τόσα πολλά τι καταλαβαίνουν , όσο καλή διάθεση και να έχουμε , όσο συνεπείς και να είμαστε, εε άνθρωποι είμαστε και στο τέλος θα καταρεύσουμε.. Και ύστερα σου παραπονιούνται ότι δεν προσπαθείς, και ότι εμείς οι φοιτητές την βγάζουμε όλη μέρα στις καφετέριες.. Ναι εε? Εχω να βγω για καφέ απόγευμα εδώ και κάτι αιώνες, όχι γιατί δε θέλω , αλλά γιατί δε μπορώ να πάρω τα πόδια μου...Και η βλακεία είναι ότι και πάλι αποτέλεσμα δεν έχουμε στις εξετάσεις, όσο και αν εξαντλούμαι.Μπορεί να φανεί χαζό , αλλά όσα μαθήματα έχω περάσει δεν τα είχα διαβάσει καλά , χαλαρά και χωρίς κόπο, το πολύ με 3 ώρες διάβασμα, ενώ σε όσα έχω κυριολεκτικά σκιστεί, δεν έχω δει αποτέλεσμα. Τι να πω, αυτό κι αν είναι βλακεία..Τέσπα, αρκετά σας ζάλισα και σήμερα με τη γκρίνια μου, its time to rest...
Καλό βράδυ σε όλους!

Πως να μεγαλώσετε τη μέρα σας

Μπορεί να γκρίνιαζα για αυτό το θέμα πρίν από λίγο καιρό, αλλά τελικά βρήκα τη λύση και νομίζω ότι έπιασε. Ο μοναδικός τρόπος για να κάνει κανείς τη μέρα του να κρατάει πιο πολύ και να μπορεί να κάνει ότι θέλει έιναι ένας, να αποσυδέσει την τηλεόραση, τόσο απλό... Μπορεί να ακούγεται χαζό, αλλά μόνο έτσι η μέρα σου φαίνεται αιώνας. Ήδη επειδή δεν είχα τι να κάνω την 1η μέρα που το εφάρμοσα διάβασα περίπου 90 σελίδες από 2 μαθήματα του εξαμήνου( κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ εν μέσω του εξαμήνου ;Ρ) μέσα σε 2 ώρες και τα κατάλαβα όλα όσα έλεγαν.Τελικά χρειαζόταν δραστικά μέσα , αλλιώς θα συνέχιζα να γκρινιάζω και να παραπονιέμαι ζαλίζοντάς σας συνέχεια με τα παράπονά μου για τη σχολή και το χρόνο που δε διαθέτω. Τελικά και χρόνος υπάρχει και μάλιστα αφθονος. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μη σου αποσπά τπτ την προσοχή, και να σε κάνει να ξεχνιέσαι με τις ώρες. Ελπίζω να αντέξω και να μη χρειαστεί να την ξανασυνδέσω πάλι, γιατί πέρα από την πλάκα η τηλεόραση είναι σκληρό ναρκωτικό, και δύσκολα φεύγεις από αυτή. Πάντως πιστεύω ότι αξίζει να το δοκιμάσετε, και τότε θα καταλάβεται ότι η έρα κρατά πολύ περισσότερο από ότι φαντάζεστε...

Και ένα μικρό βιντεάκι έτσι για να αρχίσει καλά και με χαμόγελο η τόσο ωραία μέρα μας:

ΕΜΟ - SEX

H ώρα είναι 5:45πμ, πριν από λίγο τελείωσε ένα από τα καλύτερα παρτυ που κάναμε ποτέ και είμαι κομμάτια, αλλά δε μπόρεσα να κρατηθώ και να μη γράψω. Η αιτία για αυτή την ανάρτηση είναι το ότι έχω δει ότι η πλειονότητα των επισκεπτών του blog μου, οι οποίοι μπαίνουν τυχαία ψάχνουν στο google για τις λέξεις : "emo sex", και επειδή έτυχε να έχω μια ανάρτηση για τους Emo ( αυτή ήταν η αφορμή να αρχίσω να διαβάζω τον emperistatomeno,) όλοι μπαίνουν εδώ. Όχι ότι με χαλάει βέβαια , μιας και η επισκεψιμότητα αυξάνεται, απλά απορώ πόσοι καμμένοι υπάρχουν σε αυτο το κόσμου που ψάχνουν για να δουν τους Emo να κάνουν sex, ή ότι άλλο θέλουν να δουν με αυτές τις λέξεις κλειδιά. Για να ξεκολλάμε λίγο σας παρακαλώ, τα συγκεκριμένα άτομα ( οι Emo) μπορεί να είναι ότι να 'ναι , αλλά ακόμη χειρότεροι είναι αυτοί οι οποίοι ψάχνουν πορνογραφικό υλικό με το συγκεκριμένο θέμα, και πόσο μάλλον όταν η πλειονότητα των emo είναι στην ηλικία των 16, δηλ. ανήλικοι. Για αυτο για να μαζευεστε λίγο σας παρακαλώ.

Σελίδα 123 , σειρες 5,6,7,8

Mιας και έμεινα τελευταίος , από όλους θα σας γράψω και εγώ τις σειρές 5, 6,7 και 8, από το βιβλίο που διαβάζω τώρα, αν και ακόμη δεν έχω φτάσει ως εκεί:
Sv [(m^3)/h]: Η θεωρητική ταχύτητα αναρρόφησης στην αντίστοιχη θέση
της αντλίας ROOTS
pv [mbar]: Η πίεση την οποία επιτυγχάνει η αντλία προκαταρκτικού κενού.
p [mbar] : Η τελική επιδιωκόμενη πίεση της αντλίας ROOTS.

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το βιβλίο "ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ Ι " και είναι για το μάθημα "Θέματα εφαρμοσμένης φυσικής"

Υ.Γ. ξέρω πως είμαι ποθητός φίλος για όλους αλλά δεν είναι ανάγκη να "τσακώνεστε" και για χάρη μου ;Ρ lol