Wednesday, February 27, 2008

Ένας "δυνατός άνθρωπος με εφτά πληγές-αδυναμίες.


Ξέρω πως μέσα από τις αναρτήσεις μου έχετε φυσικά καταλάβει πως έχετε να κάνετε με τον πιο εκπληκτικό και υπέροχο άνθρωπο του κόσμου και πως πολλοί θα ήθελαν να μου μοιάσουν lol ;Ρ.Αρπάζω όμως την πάσα που μου έδωσε ο φίλος Θόγιας και θα σας πω για τις 7 πληγές του χαρακτήρα μου, ναι είναι αλήθεια ακόμη και εγώ έχω μερικές πληγές στον χαρακτήρα μου όσο περίεργο και να σας φάινεται, αν και νομίζω πως είναι περισσότερες αλλά θα αρκεστώ στις παρακάτω:

Πληγή 1η
Ανησυχώ για όλους και για όλα σε τρομερό βαθμό. Αρκεί να αμφιβάλλω για κάτι και τότε μπαίνω αμέσως στη διαδικασία να αναλύω σε τέτοιο βάθος το θέμα που τρομάζω για τα πάντα και κυρίως για το τι μπορεί να έκενα στραβα αν και πάντα πέφτω έξω(ευτυχώς).
Πληγή2η
Δε μπορώ να πώ εύκολα όχι.Κάτι το οποία μπορεί να είναι κακό αλλά και καλό συγχρόνως.
Πληγή 3η a
Ξέρω πότε κάνω κάτι λάθος πριν να το κάνω, και γνωρίζω την κατάληξη αλλά το κάνω και μετά γκρινιάζω για τις λάθος επιλογές μου.
Πληγή 3η b
Είμαι τρομερά γκρινιάρης. Γκρινιάζω για τα πάντα και για όλα. Αν δείτε προηγούμενες αναρτήσεις μου θα το καταλάβετε. Αν και τον τελευταίο καιρό έχω βελτιωθεί σε αυτό τον τομέα κάνοντας τρομερές προόδους.
Πληγή 4η
Βαριέμαι εύκολα. Αρχίζω πάντα με τρομερή όρεξη, αλλά χάνω πολύ εύκολα το ενδιαφέρον μου σε ότι κι αν κάνω. Εγώ και ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ;Ρ
Πληγή 5η
Πάντα θέλω να βρίσκομαι στο επίκεντρο και να μπορώ να είμαι μέσα σε όλα.Το χειρότερο που μπορείς να μου κάνεις είναι να με αγνοήσεις και να με γράψεις κανονικά, για αυτό προσοχή!
Πληγή 6η
Είμαι τρομερά κυκλοθυμικός,αλλά ζω συνέχεια συναισθήματα και πολύ ευκολα. Μπορεί εκεί που κάθομαι με την παρέα μου και όλα είναι τέλεια και να είμαι μέσα στην τρελή χαρά, να πέσω κατευθείαν ψυχολογικά και να κατεβάσω μούτρα στο άσχετο.
Πληγή 7η
Θυμώνω πολύ εύκολα και πεισμώνω κατεβάζοντας μούτρα. Μπροστά μου το συμπαθές τετράποδο (δες γάιδαρος-μουλάρι),μοιάζει ανίσχυρο και το πείσμα του πολύ μικρό.

Μην θεωρήσετε τα παραπάνω ως αδυναμίες, αλλά ως ένα βήμα να με γνωρίσετε καλύτερα και για να σας δείξω και την πιο "σκοτεινή" ;Ρ μου πλευρά , αν και νομίζω φαίνεται ποιος είμαι μέσα από αυτά που γράφω τόσο καιρό σε αυτό το blog.
Eλπίζω να γράψετε και εσείς τις δικές σας πληγές , αν και εφόσον έχετε στα blog σας.

Y.Γ. Διαπίστωσα ότι έγραψα 8 αντί, για 7 πληγές , αλλά δεν πειράζει. Τι να κάνουμε οι αδυναμίες μας προκύπτουν εκεί που δε το περιμένουμε.;-)

Tuesday, February 26, 2008

RIP my sweet bloger


Εχθές είδα ενημερωτικές εκπομπές όταν γύρισα από το εργαστήριο και έπαθα ένα μικρό σοκ με αυτά που άκουγα. Είχαν πιάσει το θέμα των blog και άρχιζε ο κάθε άσχετος να λέει το μακρύ του και το κοντό του για κάτι που δεν κατείχαν. Ακόμη και ο συντονιστής της όλης "συζήτησης" δεν είχε ιδέα τι ακριβώς είναι ένα blog και για το πως λειτουργεί ο κόσμος των blog. Mπορεί να είμαι ακόμη νέος σε αυτό το χώρο, (σε λίγες μέρες κλείνω χρόνο στην κοινωνία αυτή), αλλά νομίζω ότι μου πέφτει λόγος. Τι κακό τους έχει πιάσει ρε γμτ όλους αυτούς τους άσχετους και ασχολούνται με ένα χώρο που δεν τους ανήκει και που δεν μπορούν να ελεγξουν, αλλά νομίζω ότι δε χρειάζεται να ρωτάμε (ουπς μόλις απάντησα).... Βλέπουν τις διαστάσεις που άρχισε να παίρνει το γεγονός όπου επιτέλους υπάρχει ένα μέσο στο οποίο μπορούμε να γράφουμε και να λέμε την άποψή μας και προπάντων να ακουγόμαστε για όλα αυτά τα στραβά που βασανίζουν τη ζωή μας σε αυτό τον ρημαδοτόπο. Το δικό μου blog είναι πιο πολύ προσωπικό και έχει να κάνει με τη δική μου ζωή. Αλλά υπάρχουν πολλοί τόποι διαδικτυακοί ( δείτε και στο πλάι), όπου πραγματικά εκφράζουν πολύ περισσότερα πράγματα, τα οποία αφυπνίζουν και σε κάνουν να προβληματίζεσαι πραγματικά για το τι πάει στραβά και για το πως μπορεί να πάμε μπροστά. Μπορεί να θέλουν να κόψουν τις ελευθερίες που έχουμε και να μας φιμώσουν , αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό δε θα μπορέσει να γίνει τόσο εύκολα, γιατί πλέον τα blog έχουν δύναμη, γιατί κάθε blog είναι μια φωνή και αν μαζευτούν πολλές μαζί ( γιατί πραγματικά είναι πολλές) τότε τπτ δε μπορεί να τις κλείσει . Δυστυχώς ή ευτυχώς ,όπως και να 'χει , είναι το μόνο μέσο με το οποίο μπορεί κάποιος να εκφραστεί και να πει αυτά που θέλει και να ακουστεί, κάτι που δε μπορεί να κάνει υπό κανονικές συνθήκες.
Δεν έχω να πω τπτ άλλο, και ο χρόνος θα δείξει αν αυτά που λέω ισχύουν.

So tired, please give me a break....


Είναι 12:30 το βράδυ και ετοιμάζομαι να πάω για νανάκια. Μπορεί να είμαι πτώμα, όπως είμαι τις τελευταίες μέρες , αλλά ήθελα να γράψω ένα ποστ πριν πάω για ύπνο. Έχω να γράψω πολύ καιρό κάτι στο blog μου, αλλά δεν είναι ότι δε θέλω αλλά το ότι δε προλαβαίνω. Με το που τέλειωσε η εξεταστική μπήκαμε σε ένα φρενήρη ρυθμό στη σχολή και προσπαθώ να κρατηθώ για να μη πέσω. Η ένταση είναι τρομερή , το ίδιο και η πίεση και να ήταν μόνο η πίεση της σχολής , πάει και έρχεται.. Νοιώθω πολύ περίεργα τον τελευταίο καιρό και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό. Σίγουρα το πιο κάτω ποστ έδειχνε το αντίθετο, αλλά έχουν δίκιο που λένε μεγάλη μπουκιά φάε , μεγάλη κουβέντα μη λες.. Τελικά δε πρέπει να μιλάμε και πολύ και να είμαστε υπεραισιόδοξοι, απλά και στην αισιοδοξία χρειάζεται κάποιο μέτρο, το οποίο δυστυχώς δε μπορώ να διαθέσω και πάντα πιάνω τα άκρα. Θα μου πείτε "τι μας το λες , είχαμε και εμείς μια σκασίλα...", το ξέρω ότι δε πρόκειται να συμβεί αυτό βέβαια απλά σε κάποιον θέλω να περιγράψω το τι γίνεται τις τελευταίες μέρες και με περιορίζει. Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός , αλλά δε νομίζω να φτάσει το Πάσχα χωρίς να καταρρεύσω πρώτα. Η κούραση είναι τόσο μεγάλη που ειλικρινά σέρνομαι κάθε μέρα στη σχολή. Φτάνω το βράδυ στο σπίτι και το μόνο που θέλω είναι να πέσω και να ξυπνήσω μετά από μία εβδομάδα, αλλά δυστυχώς δε μπορώ να το κάνω γιατί πρέπει να προετοιμάσω τα εργαστήρια της επόμενης ημέρας. Έτσι και σήμερα, από τις 10 το πρωί ήμουν στη σχολή και γύρισα 9 το βράδυ και ενώ ήθελα να κοιμηθώ , κάθισα και διάβασα για το αυριανό εργαστήριο μιας και επιβάλλεται, αλλά χωρίς καθαρό μυαλό..
Ελπίζω σύντομα να μπορέσω να βρω την άνεση και να γράψω κάτι πιο ουσιαστικό από το σημερινό ποστ, αλλά έως τότε θα σας καληνυχτίσω ..

Saturday, February 16, 2008

Αναπτέρωση Ηθηκού!


Σήμερα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος. Υπεύθυνα για αυτό είναι μερικά γεγονότα τα οποία εντελώς αναπάντεχα με έκαναν να αναθεωρήσω για πολλά πράγματα τα οποία με κρατούσαν κολλημένο σε περίεργες καταστάσεις. Πρώτο και καλύτερο είναι ότι αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον μου για τη σχολή και για την επιστήμη μου. Υπεύθυνο για αυτό είναι ένα μάθημα το οποίο με έκανε να ξαναρχίσω να ονειρεύομαι για τομέλλον μου κια να κάνω σχέδια, κάτι το οποίο είχα πάψει εδώ και καιρό. Όλα ξεκίνησαν , όταν πήγα να δω για ένα μάθημα το οποίο περίμενα να βγει. Εκεί μας είδε ένας καθηγητής, ο πιο εξηγημένος που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα και μας πρότεινε να πάμε δοκιμαστικά να παρακολουθήσουμε ένα μάθημά του, το οποίο είναι επιλογής. Ε , είπαμε με την παρέα να πάμε να το δούμε από περιέργια και αν μας άρεσε να το επιλέγαμε για να το παρακολουθήσουμε σε αυτό το εξάμηνο. Το μάθημα λέγεται "Εφαρμοσμένη φυσική" και μπορώ να πω ότι αν και μάθημα κατεύθηνσης και μεγαλύτερου έτος τείνω να το αγαπήσω, αφού να φανταστείτε εχθές το βράδυ καθόμουν και διάβαζα το βιβλίο , κάτι που έχω να κάνω για μάθημα από το δημοτικό που διάβαζα και τα μαθήματα της επόμενης εβδομάδας από ενδιαφέρον και μόνο. Μόνο από αυτό θα καταλάβεται πόσο πολύ μου άρεσε το μάθημα. Εκτός από αυτό , η χαρά μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν διαπίστωσα ότι ανήκει στην κατεύθηνση ως μάθημα επιλογής, και άν το περάσω τώρα, κάτι που φαίνεται δυνατόν , τότε θα έχω περισσότερη άνεση του χρόνου και μπορεί να τελείωσω σε 4 χρόνια τη σχολή κάτι που τον τελευταίο καιρό το θέλω απεγνωσμένα... Πάντως μπορεί να ακούγεται χαζό που ένα μάθημα μου έφτιαξε τόσο τη διάθεση, αλλά όταν αισθάνεσαι ότι όλα έιναι ένα βουνό το οποίο έχει αρχίσει να σε πλακώνει, τότε πρέπει από κάπου να ξανααναθερμανθεί το ενδιαφέρον μου και να αρχίσει να με ενθουσιάζει πιο πολύ αυτό με το οποίο θα ασχοληθώ για το υπόλοιπο της ζωή μου.

Υ.Γ. Ακόμη να με πάρουν τηλ. για ιδιαίτερα. Ούτε ένα χαρτάκι δεν έκοψαν. Και πάνω που έχω τρομερή όρεξη για να διδάξω.

Monday, February 11, 2008

Γιατί η ημέρα να μην έχει 35 ώρες, οεο????


Eίναι βράδυ δευτέρας και εγώ προσπαθώ να δω πως θα οργανώσω το χρόνο μου από εδώ κα πέρα. Την Παρασκεύη που μας πέρασε τελείωσα την εξεταστική και τώρα περιμένω τα αποτελέσματα. Μέχρι στιγμής έχω περάσει 2 κρίσημα εργαστήρια και την αστρονομία. Η βλακεία είναι πως η ξεκούρασή μου κράτησε μόνο 2 ημέρες (το σαββατοκύριακο), και από αύριο αρχίζω μαθήματα. Τόσο καλά.... Δε θέλω να αρχίσω να γκρινιάζω , αν και θα έχω απόλυτο δίκιο. Από την εξεταστική του Σεπτεμβρίου μπήκαμε κατευθείαν στο εξάμηνο, τα Χριστούγεννα δε μπορέσαμε να ξεκουραστούμε για΄τι έπεσε διάβασμα για την εξεταστική , τώρα λιώσαμε 1 μήνα στο διάβασμα και στα γραπτά και από αυριο αρχίζουμε καινούριο εξάμηνο. Να δω αν θα καταφέρω να φτάσω ως το Πάσχα και να στέκομαι ακόμη στα πόδια μου... Και να πείς ότι ζητάω πολλά. Μόνο μια εβδομάδα για να ξεκουραστώ και να αρχίσω με όρεξη το νέο εξάμηνο, αλλά ποιος υπολογίζει το αν αντέχουμε ή όχι, τώρα θα μάθουμε πως δουλεύει το σύστημα???
Εν τω μεταξύ σκοπεύω να αρχίσω ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδάκια , αν και είμαι καταγχωμένος γιατί θα είναι η πρώτη μου απόπειρα και θέλω να τα καταφέρω, έχω όμως παράλληλα και δύο απαιτητικά εργαστήρια τα οποία είναι αρκετά βαριά από θέμα ύλης και αντικειμένου( πυρηνική και ηλεκτρονική), θέλω να παρακολουθώ και εντατικά τα μαθήματα του εξαμήνου γιατί αλλιώς δε παλεύεται η κατάσταση, θέλω και να συνεχίσω εντατικά με το γυμναστήριο.. Άντε να δούμε πόσο θα αντέξω ακόμη. Ο χρόνος θα δείξει...

Υ.Γ. Η εικόνα δε ταιριάζει, απλά όταν αισθάνομαι να πνίγομαι μου φτιάχνει τη διάθεση και με βοηθά να συνεχίζω αισιόδοξα.:-Ρ

Friday, February 8, 2008

Wellcome to reality my dear gamer...

Αν και δε μπορώ να πω ότι είμαι τόσο φανατικός gamer , τουλ. όχι τόσο όσο θα ήθελα μιας και το pc μου δε σηκώνει πολλά πολλά δυστυχώς,αλλά όταν μου δίνεται η ευκαιρία κολλάω για τα καλά. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάθομαι με τις ώρες μπροστά από στην οθόνη παίζοντας civilization προσπαθώντας να κυριεύσω τον κόσμο, ( αν και τελικά είναι μλκ να είσαι μόνος κυρίαρχος του κόσμου ;D). Από την μικρή μου εμπειρία είναι τρομερό κάψιμο το gaming ,(σας καλώ να με διαψεύσετε) , ειδικά όταν το παιχνίδι που παίζεις αξίζει. Διάβαζα κάπου ότι η επιρροή που ασκούν πάνω στους gamers είναι τεράστια, ( σώπα ρε τι μας λες).Δε θα ξεχάσω ότι όταν είχα φάει κόλλημα με το civilization ,όταν έκλεινα τα μάτια έβλεπα το τερέν και τους εργάτες να σκάβουν , και σκέψου ότι αν ένα απλό παιχνίδι σου προκαλεί τέτοια εξάρτηση, σκέψου τα ποιο φονικά παιχνίδια όπου μόνο αν ξεκληρίσεις ολόκληρες στρατιες νικάς, ( ναι το call of duty II ήταν κορυφή , ειδικά όταν είχες το sniper και έσκαγες κεφάλια από μακριά...) τι επιρροή έχουν... Δείτε και εδώ
Ακόμη βρήκα ένα πολύ έξυπνο βιντεάκι το οποίο διακωμοδεί με πολύ ορθό τρόπο την όλη κατάσταση:


Αυτά για τώρα, άντε πάω να πάιξω λίγο UFO AFTERMATH μπας και σώσω τον κόσμο από τους εξω γήινους ;Ρ .....

Wednesday, February 6, 2008

Τι κι αν μεγάλωσες? Ακόμη μπορείς να παίξεις με τουβλάκια....

Πόσοι από εμάς όταν είμασταν μικροί δεν είχαμε παίξει με τα lego , κατασκευάζοντας κάστρα σπιτάκια, οχήματα ή ότι άλλο τρελό μας κατέβαινε στο κεφάλι??? Θα μου πείτε που στο καλό σου κατέβηκε αυτό με τα τουβλάκια τώρα? Δε θα έχετε και άδικο, αλλά σήμερα χαζεύοντας στο youtube ανακάλυψα ότι τελικά δε χρειάζεται να είσαι παιδί για να ασχολείσαι με το όλο θέμα , αλλά κυρίως ενήληκας για να μπορέσεις να αναπτύξεις τις δυνατότητες που μπορεί να σου παρέχει το παιχνίδι αυτό. Αν δε με πιστεύετε ρίξτε μια ματιά του τι μπορείς να δημιουργήσεις με απλά κομματάκια και λίγη φαντασία. Νομίζω ότι τα λόγια περιττεύουν , ας μιλήσουν οι εικόνες και τα βίντεο:






Υ.Γ. Κι όποιος λέει ότι είμαστε ακόμη παιδιά και ότι δε θα μεγαλώσουμε ποτέ , έχει απόλυτο δίκιο lol \0/

Tuesday, February 5, 2008

Τέτοιοι είμαστε , τέτοια μας αξίζουν????



Γύρω μας όλα τρέχουν με τρομερή ταχύτητα, νέα , ειδήσεις και πάει λέγοντας. Η πλάκα είναι ότι τίποτα δε το συγκρατάμε παραπάνω από λίγες μέρος το πολύ. Πρίν από λίγες ημέρες μας τα είχαν όλοι πρήξει για το Ζαχόπουλο, την αυτοκτονία, το DVD που " δεν έχει δει κανένας", αλλά όλοι γνωρίζουν τι πραγματικά είχε , μέχρι και την πραγματική λεπτομέρια, τα 5.5 εκαττομύρια € που αλλάζουν τσέπες και "κανένας" δεν έχει βρει από που προέρχονται.Εχθές από ότι πήρε το μάτι μου στη ζούγκλα, πάγαν να βγάλουν τον αυτόχειρα και ήρωα , γιατί δεν τον έννοιαζαν λέει τόσο το χρήμα που θα έτρωγε μιας και στο λογαριαμότου βρήκαν 6€ αλλά είχε και αυτός σαν άνθρωπος μερικές αδυναμίες (βλέπε γυναίκες). Τι λες ρε μεγάλε , και ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα????
Έλεος ρε , έχει καταντήσει μια τεράστια μαλακία το όλο θέμα με τα Μ.Μ.Ε. που τα γνωρίζουν όλα, μας λένε απ' έξω απ' έξω τι τρέχει,οτι δηλ. υπάρχουν υποψίες και κολοκύθια τούμπανα, αλλά κολώνουν να πουν την αλήθεια, βοηθώντας στην αποσιώπησεί της και στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από αυτήν.Που είναι τα αποτελέσματα γι ατις φωτιές ρε? Που είναι τα αποτελεσματα για τις υποκλοπές?Τι έγινε με την παγκόσμια πρωτοτυπία με την βίλα αναψυκτήριο και τους ινδούς να περιφέρονται, όχι ότι έχω με τους εν λόγω αφού και αυτοι ήρθαν και κάνουν ότι δουλέια βρουν για ένα κομμάτι ψωμί. Τόσα σκάνδαλα περιμένουν μια απάντηση και μια δικαιοσύνη που όλως περιέργος κάνει ότι κάνει σαν αγκαρία και με τραγικά αργούς ρυθμούς καί όλοι μας ξεχνάμε και βλέπουμε ότι καινούριο προκείπτει μιας κα δε μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς με τον κατεγισμό κα το πρίξιμο που τρόμε από τα "αντικειμενικά" Μ.Μ.Ε.
Το θέμα όμως είναι πως σιγά σιγά ο κόσμος αρχίζει να ξυπνά και να αγανακτεί, γιατί σου λέει ο άλλος ως που θα πάει αυτή η κατάσταση ρε γαμώτοκαι λέει: 'Εντάξη δε κάνω πως δε με νοιάζει αλλά μάλλον με περνάνε και για πολύ θύμα' ... Αλλά φταιμε και εμείς που απλά κοιτάμε και τρώμε ότι μας σερβίρουν καταπίνοντάς το αμάσητο, και απλά το συζητάμε θάβοντας την όλη κατάσταση στα μουλωχτά και στα μικρά μας πηγαδάκια κουτσομπολέυοντας και γκρινιάζοντας χωρίς να κάνουμε τίποτα για να αλλάξει αυτό το χάλη. Δε ξέρω πως μου βγήκε όλο αυτό το μένος και ο θυμός που με διακατέχει τώρα που γράφω αυτή την ανάρτηση, αλλά βαρέθηκα να με δουλεύουν όλοι στην τηλεόραση και να παίζουν με την νοημοσύνη μου. Θα μου πείς τι κάθεσαι και τα κοιτάς ρε, κλείσε την τηλεόραση και κάνε οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι όμως αυτή η λύση. Μέσα μου θελω να πιστεύω ότι σιγά σιγά θα αρχίσουμε να ξυπνάμε από το λήθαργο που βρησκόμαστε και βλέπουμε τα πιο ηλίθια όνειρα τα οποία δε είναι και δικά μας στο κάτω κάτω. Αλλά για να καταφέρουμε μια μέρα να κάνουμε καλύτερο αυτό τον κόσμο, θα πρέπει πρώτα να αρχίσουμε από μέσα μας , και αφού κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο τότε σαν ένα σύνολο από ευαισθητοποιημένους και πιο υπέυθυνους πολίτες που νοιάζονται πραγματικά για το καλό αυτόυ του τόπου και όχι μόνο , τότε μόνο θα μπορέσουμε να δράσουμε και να κάνουμε το μέλλον μας καλύτερο. Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να αρχίσουν να πέφτουν οι μάσκες σιγά σιγά και να αρχίζουμε να αντικρίζουμε την ωμή αλήθεια και να δείτε που δε θα αργήσει να φθάσει αυτή η ώρα (τουλ. έτσι ελπίζω) και να αφυπνιζόμαστε σιγά σιγά..


Sunday, February 3, 2008

Γιατί οι φοιτητές αποτυγχάνουν στις εξετάσεις?


Tις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί αυτό το κειμενάκι σε σχολές και ιντερνετ, έτσι είπα να το βάλω και εγώ στο Blog μου για να ελαφρείνω το κλίμα τη ςεξεταστικής.


Γιατί οι φοιτητές αποτυγχάνουν στις εξετάσεις:

Όπως προκύπτει από τις αυστηρά τεκμηριωμένες απόψεις που διατυπώνονται δεν φταίνε οι φοιτητές για τις αποτυχίες τους,αλλά ο αριθμός των ημερών που έχει ο χρόνος! Ελπίζουμε φέτος να ξεφύγατε από την μαύρη τρύπα που κυνηγάει το φοιτητικό χωροχρόνο και να περάσετε κανένα (δηλαδή κάποιο) μάθημα!το Σεπτέμβριο..

  • Εν αρχή ήν ο χρόνος
  • Ο χρόνος έχει 365 ημέρες
  • Αν βγάλουμε τις 52 Κυριακές,μας μένουν 313 μέρες
  • Οι 60 μέρες του καλοκαιριού παραείναι ζεστές για να διαβάσουμε...άρα μένουν μόνο 253
  • Κοιμόμαστε 8 ώρες την ημέρα,συνεπώς ΄σ'ένα χρόνο αυτό σημαίνει 122 μέρες ύπνου
  • Μας υπολείπονται λοιπόν 131 μέρες
  • Αν χαζεύουμε μόνο για 1 ώρα την ημέρα,χάνουμε άλλες 15 μέρες κ' έτσι μσς μένουν μόνο 116
  • Τρώμε 2 ώρες την ήμερα,δηλαδή 30 ημέρες
  • Χάνουμε 2 ώρες την ημέρα για μετακινήσεις,δηλαδή άλλες 30
  • Με αυτόν τον τρόπο μας μένουν 56 μέρες ελεύθερες
  • Άν αφαιρέσουμε όμως τις 50 ημέρες συνολικών διακοπών,θα μας μείνουν μονάχα 6 μέρες...
  • Κι αν αρρωστήσουμε τις μισές από αυτές,μένουν 3 ημέρες..
  • Κ αν βγούμε 2 μέρες,μένει μόνο ΜΙΑ!!!
  • Ε...αυτή είναι η μέρα των γενεθλίων σου!!

Συνεπώς...ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ!!!

Friday, February 1, 2008

Jesus Christ Vs People's idiocy

Πάνε τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, πάει και ο γενάρης και μπήκαμε στον φλεβάρη.Θα μας πεις καλά ρε μεγάλε πού κολάνε τα χριστούγενα και η πρωτοχρονιά με το ποστ αυτό.Απλά κάντε λίγο υπομονή και δείτε που θέλω να το πάω και που θέλω να καταλήξω και προπάντων τι θέλω να σας δείξω να πάθετε ένα μικρό σοκ όπως και εγώ.
Λοιπόν συνεχίζω , πέρασαν οι γιορτές και έρχονται άλλες, καλά μπορεί να αργούν πολύ ακόμη αλλά το Πάσχα είναι πιο κοντά .Σιγά σιγά θα αρχίσουν οι διαφημήσεις με τα αυγά και τις λαμπάδες και όλο το νταβαντούρι που γίνεται πλέον για κάθε γιορτή. Μπορεί όλο αυτό να μας φαίνεται κουραστικό και βλακώδες και να μας κάνει μερικές φορές να αγανακτούμε με το νόημα που έχουν πλέον ολες αυτές οι γιορτές που σημαίνουν κάτι, άσχετα αν έχουμε ξεχάσει το τι είναι αυτό το κάτι, αλλά δεν έχουμε φτάσει σε επίπεδα βλακείας και ακραίων εκφράσεων όπως σε άλλες χώρες. Μπορέι να έχουμε χίλια δυο στραβά , αλλά νομίζω ότι ακόμη και ο πιο απλός έλληνας ξέρει τι του γίνεται και δε θα αργήσει να ξεσπάσει.
Βέβαια ίσως με αυτά που γράφω να έχετε χάσει λίγο τι μπάλα και να προσπαθείτε να καταλάβεται που το πάω. Για να μη μακρυγορώ , έπεσε στα χέρια μου το παρακάτω βίντεο και με άφησε με το στόμα ανοιχτό για το πόσο κακό μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα αθώο παιδί με το να το φανατίζει και να του μαθαίνει τη λαθος πλευρά της θρεισκείας οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, γιατί το δικαίωμα του καθένα στο τι θεωρεί καλύτερο να πιστέψει είναι αναφαίρετο και δε μας πέφτει δικαίωμα, αλλά όταν βλέπεις κάτι το οποίο δε το αντέχεις το λές. Δείτε με προσοχή το παρακάτω και πείτε μου ρε παιδιά, εντάξη μπορεί να γινόμαστε λίγο υπερβολικοί σε θέματα πίστης, αλλά αυτό δεν παραπάει?






Υ.Γ. Νομίζω ότι η βλακεία παραπάει , εντάξη και εμείς πιστεύουμε και μάλιστα πολύ, αλλά όλα έχουν και κάποια όρια.