Aναμνήσεις.. :)

Yπάρχουν στιγμές που δένεσαι τόσο πολύ με κάποιο ζώο ώστε να το βάζεις πιο πάνω και από τους ανθρώπους.. Έτσι είχε γίνει με μένα και την Τζένη , τη σκυλίτσα που είχα στο χωριό, ένα μπασταρδεμένο κυνηγόσκυλο το οποίο πραγματικά ήταν ότι πιο κοντινό είχα σε ζώο, κ είχαμε δεθεί τόσο που μόνο κ από το γαύγισμά της καταλάβαινα τι ήθελε να μου πει.. Πρωτη φορά μου την έφεραν το 1994 λίγο πριν πεθάνει ο παππούς μου και από τότε είμασταν σχεδόν αχώριστοι, μεγάλωνε αυτή , μεγάλωνα κι εγώ μαζί της και για να μη τα πολυλογώ ήρθε η ώρα να φύγω στη θεσσαλονίκη για σπουδές το 2005 , μετά από 11 χρόνια.. Ε , όπως έιναι φυσικό το σκυλί μου το έβλεπα κάθε φορά που επέστρεφα πίσω .. Με τα χρόνια όμως η Τζένη άρχισε να γερνά και σιγά σιγά δεν άκουγε τίποτα, της μιλούσαμε κκ δεν ανταποκρινόταν και κάποια στιγμή σταμάτησε και να γαυγίζει , όταν προσπαθούσε να γαυγίσει ακούγονταν μόνο κάτι βραχνοι ήχοι... Εφυγα εκείνο το Σεπτέμβρη και επέστρεψα τα Χριστούγεννα όπως έκανα κάθε φορά.. Όμως εκέινα τα Χριστούγεννα ήταν διαφορετικά, με το που πάτησα το πόδι μου στο σπίτι και βγήκα από το αμάξι, ο σκύλος μου σηκώθηκε και άρχισε να γαυγίζει από χαρά , κάτι που με παραξένεψε καθώς δεν είχε οπτική επαφή μαζί μου και επειδή δεν ήταν σε φάση να κάνει κάτι τέτοιο λόγω ηλικίας.. Η μάνα μου μου έιπε ότι εδώ και 4 μήνες δεν είχε ακουστεί καθόλου, και μόλις κατάλαβε ότι έφτασα σηκώθηκε και άρχισε να μου δείχνει τη χαρά της.. Μετά από λίγες μέρες την χάσαμε λόγω ηλικίας, αλλά αυτό το περιστατικό έχει χαραχτεί για πάντα μέσα μου, μιας και ήταν ότι πιο περίεργο και ταυτόχρονα πιο γλυκό έχω δεί στη ζωή μου.. Ένα ζώο περιμένει καρτερικά το αφεντικό του, αν και πιο πολύ θα μου άρεσε η λέξη σύντροφος, και οσο κι αν δεν μπορεί του δείχνει την αγάπη του.. Πραγματικά , αυτό δε ξέρω αν θα το συντήσω ποτέ σε άνθρωπο , αν και είμαι σίγουρος πως είναι πολλοι εκεί έξω .. Δε ξέρω γιατί κάθομαι και σας τα γράφω όλα αυτά , αλλά εχθές μου ήρθε όλο το περιστατικό στο μυαλό μου και το σκεφτόμουν, κι ένα είναι σίγουρο , όσα χρόνια κι αν περάσουν η Τζένη θα είναι ότι πιο κοντινό είχα σε μένα. :)