Γιατί δεν λέμε πια παραμύθια στα παιδιά μας?

    Περίεργο θέμα έπιασα για να αναλύσω όμως έχετε καθόλου αναρωτηθεί γιατί ο κόσμος σταμάτησε να λέει παραμύθια στα παιδιά του και να τους δημιουργεί υπέροχες παιδικές αναμνήσεις;

Δεν θα αρχίσω να γκρινιάζω για την δική μας γενιά και για τις προηγούμενες, αλλά θυμάστε τον Παραμυθά, του Κουτιού τα παραμύθια, τους μύθους του Αισώπου και τόσα άλλα όμορφα προγράμματα της τηλεόρασης που μας βοηθούσαν στο να καλλιεργήσουμε την φαντασία μας και να κάνουμε όνειρα και μαθαίνουμε μέσα από τα παραμύθια τη ζωή;

    Θυμάμαι την γιαγιά μου να κάθεται και να μου λέει ιστορίες για τον Αίσωπο, και τα παθήματα του λύκου και της αλεπούς και για όλα τα μαγικά που συνέβαιναν στην παραμυθούπολη και στους κατοίκους της.   

    Τότε δεν είχα παιχνίδια πολύπλοκα και δεν είχε η τηλεόραση τα άπειρα ανόητα παιδικά κινούμενα σχέδια για να καθίσω και να δω, αλλά η ώρα που περνούσα ακούγοντας παραμύθια ήταν ένα ταξίδι στην μαγεία. Έκλεινα τα μάτια και άνοιγα την φαντασία μου για να δω όλα αυτά που άκουγα , και έπαιζα  στο μυαλό μου όλα τα σκηνικά που άκουγα σαν να ήταν πραγματικά.

    Κι αυτά ήταν χρόνια μαγικά και αθώα, γεμάτα ήρωες και φαντασία και ιστορίες και ηθικά διδάγματα για το τι είναι τίμιοι και τι σωστό, ποιο είναι το καλό και πιο το κακό.

Και πάνε πέρασαν και χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και η μαγεία και η αθωότητα. Σήμερα έχουμε πάψει να ακούμε παραμύθια και να τα λέμε στα παιδιά μας και βυθιζόμαστε στα ανόητα και γεμάτα κακία και μοχθηρότητα παραμύθια της τηλεόρασης και των πολιτικών και όσων μας πλασάρουν σε καθημερινή βάση.

   Γιατί σταματήσαμε να λέμε παραμύθια; Γιατί αφήνουμε τα παιδιά μας χωρίς κανένα ηθικό οδηγό για να μάθουν για την ζωή που ανοίγεται μπροστά τους. Γιατί τους κλείνουμε τις πόρτες στον κόσμο της φαντασίας και τα αφήνουμε να μπουν απότομα σε έναν "πραγματικό"  κόσμο χωρίς καμιά προστασία.

Θα μου πείτε γίνεσαι υπερβολικός και πως γίνεται να αφήνουμε τα παιδιά μας έτσι.

    Σκεφτείτε όμως τι παρακολουθούν όλα τα παιδιά σήμερα και με τι "υλικά" φτιάχνουν τις βάσεις του χαρακτήρα τους;

    Με κινούμενα σχέδια που το μόνο που προσφέρουν είναι βία και βία και βία και πιο πολύ ωμή βία χωρίς κανένα ηθικό δίδαγμα. Με κατινίστικες εκπομπές που τους μαθαίνουν πως η ξεφτίλα είναι τρόπος ζωής, με ειδήσεις που το μόνο που τους μαθαίνουν είναι ότι το ψέμα, η κλεψιά και η ατιμία είναι ο μόνος και ο πραγματικός δρόμος προς την επιτυχία και την ολοκλήρωση, μια ολοκλήρωση της καταστροφής θα έλεγα εγώ...

   Θυμηθείτε ξανά το πως είναι ο σωστός τρόπος να μεγαλώνει ένα παιδί και μεγαλώστε τα παιδιά σας έτσι. Προσφέρετέ τους την αθωότητα που δικαιούνται και ακόμη κι αν κάποτε την χάσουν τουλάχιστον θα μείνει σαν κομμάτι του χαρακτήρα και της ψυχής τους. Μην τα μαθαίνετε μόνο στην ωμότητα της πραγματικότητας με το που γεννηθούν.. Γιατί αυτό που λείπει από την σημερινή εποχή είναι η αθωότητα και η τιμιότητα.. Φτάσαμε ώς εδώ γιατί ο πόθος του να γίνουμε πλούσιοι και να αποκτήσουμε δόξα είναι μεγαλύτερος από τον πόθο να γίνουμε τίμιοι και σωστοί άνθρωποι που κάνουν καλό στους άλλους.