Ήρθε και ο πολυπόθητος δεκαπενταύγουστος πού όλοι κάθε χρόνο ποθούν τόσο πολύ. Το μυαλό μου ακόμη ταξιδεύει στις διακοπές από τις οποίες πριν από λίγες μέρες επέστρεψα, τις καλύτερες της ζωής μου και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα χαλάρωσης και ξεκούρασης προσπαθώ να επιστρέψω πίσω στην ρουτίνα μου η οποία δεν μπου έλειψε καθόλου μπορώ να ομολογίσω..
Σε 15 μέρες θα ξεκινήσω ακόμη ένα ταξίδι προς την Θεσσαλονίκη με σκοπώ να δώσω άλλη μια μάχη με τα μεγαθήρια της σχολής μπας και τους πάρω το πτυχίο που τοσο πολύ κυνηγάω.. Πιο λίγο από μια χούφτα μαθήματα, αλλά δεν έιναι αυτό, ποτέ δεν ήταν μόνο αυτό... Είναι τα μαθήματα που πιο λίγο από ποτέ με ενδιέφεραν πραγματικά, και αυτό για διάφορους λόγους, τόσο προσωπικούς όσο και πανεπιστημιακούς.. Τα θέματα είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά το υπόλοιπο κομμάτι δεν , και όταν λέω δεν δεν...
Πολλές φορές έχω αναφέρει για την σχολή μου, για το περιβάλλον, για τους καθηγητές, για τους συμφοιτητές και πολλά ακόμη..Και δεν έχει νόημα να το αναφέρω ξανά... Άλλη μια μάχη που πρέπει να πάω να δώσω και όσο απλό και αν ακούγετε δεν έιναι, γιατί κάθε ανέβασμά μου για εξεταστική συνοδευεται ότι πρεπει να βρω και να μαζεψω 400 ευρώ, και μιας και το επάγγελμά μου δεν έιναι και το πιο προσοδοφόρω εδώ, αυτό συνεπάγεται όπως και στην εξεταστική του Ιούνη ότι είμαστε στην γύρα για μεροκάματα, καθάρισμα αυλών από χόρτα , αμπέλια μιας και έρχετε και ο τρυγιτός, και ότι άλλο απαιτεί αυτά που μαθαίνω από μικρό παιδί..
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι η ίδια μου η ζωή με προετοίμασε ίσως καλύτερα από τον καθενα για αυτά που βιώνω τα τελευταία χρόνια και για αυτά που θα αντιμετοπίσω. Από την άλλη όμως μιλώντας όταν βγαίνω στο καφενέιο με άτομα που έχουν τα τριπλά και τετραπλά μου χρόνια συν εμπειρίες μου λένε ότι κανω λάθος που μένω στον τόπο μου και ότι όλοι οι κόποι και οι θυσίες δεν αξίζουν μία, και για τις γνώσεις που έχω πρέπει να φύγω έξω.
Αυτό το έξω το έχω βαρεθεί πια, δεν το μπορώ , όλοι το πιπιλάνε σαν καραμέλα , ότι φεύγοντας από τον τόπο σου θα είναι καλύτερα.. Αυτό που έμαθα εγώ είναι πως αν όλοι φύγουν , ποιος θα μέινει να μαζέψει τα ασυμάζευτα.. Δεν ξέρω αλλά ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την φυγή παντώς τύπου. πόσο μάλλον από το μέρος που μεγάλωσα και έζησα..
Μιλάω πάντα για τον εαυτό μου, και έχω μάθει πριν πω την γνώμη μου να μπορώ να κατανοήσω όλες τις γνώμες και τις απόψεις αλλά αυτή η φυγή μέσα μου φαντάζει σαν την μεγαλύτερη ήττα για μένα, χειρότερη ακόμη και από ότι κακό μας αποκαλούν έξω, χειρότερο ακόμη και από τις καταστροφικές επιλογές που κάναμε σαν λαός ψηφίζοντας σκάρτους ανθρώπους γιατί για μένα αυτή είναι η ύστατη παράδοση.. Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας , μιλάς από την ασφάλεια του νησιού και του ότι έχεις τους δικούς σου, ναι αλλά σκεφτείτε ότι το νησί μου όσο και αν προοδεύσει θα είναι 100 χρόνια πίσω από τον κανονικό κόσμο και αυτό λόγω της νοοτροπίας που κοουβαλάμε..
Ηη αρπαχτή και το ξεζούμισμα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά μας.. Αν και τα λίγα καλά μας δεν αρκούν για εξισοροπήσουν τα κακα μας.. Αλλά όπως και να το κάνουμε ο χρόνος θα δείξει , και αν συνεχίσω να έχω ιντερνετ θα σας ενημερώσω για την πορεία που θα τραβληξω και κατά πόσο είναι σωστή ή λάθος.
Iced Earth
Σε 15 μέρες θα ξεκινήσω ακόμη ένα ταξίδι προς την Θεσσαλονίκη με σκοπώ να δώσω άλλη μια μάχη με τα μεγαθήρια της σχολής μπας και τους πάρω το πτυχίο που τοσο πολύ κυνηγάω.. Πιο λίγο από μια χούφτα μαθήματα, αλλά δεν έιναι αυτό, ποτέ δεν ήταν μόνο αυτό... Είναι τα μαθήματα που πιο λίγο από ποτέ με ενδιέφεραν πραγματικά, και αυτό για διάφορους λόγους, τόσο προσωπικούς όσο και πανεπιστημιακούς.. Τα θέματα είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά το υπόλοιπο κομμάτι δεν , και όταν λέω δεν δεν...
Πολλές φορές έχω αναφέρει για την σχολή μου, για το περιβάλλον, για τους καθηγητές, για τους συμφοιτητές και πολλά ακόμη..Και δεν έχει νόημα να το αναφέρω ξανά... Άλλη μια μάχη που πρέπει να πάω να δώσω και όσο απλό και αν ακούγετε δεν έιναι, γιατί κάθε ανέβασμά μου για εξεταστική συνοδευεται ότι πρεπει να βρω και να μαζεψω 400 ευρώ, και μιας και το επάγγελμά μου δεν έιναι και το πιο προσοδοφόρω εδώ, αυτό συνεπάγεται όπως και στην εξεταστική του Ιούνη ότι είμαστε στην γύρα για μεροκάματα, καθάρισμα αυλών από χόρτα , αμπέλια μιας και έρχετε και ο τρυγιτός, και ότι άλλο απαιτεί αυτά που μαθαίνω από μικρό παιδί..
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι η ίδια μου η ζωή με προετοίμασε ίσως καλύτερα από τον καθενα για αυτά που βιώνω τα τελευταία χρόνια και για αυτά που θα αντιμετοπίσω. Από την άλλη όμως μιλώντας όταν βγαίνω στο καφενέιο με άτομα που έχουν τα τριπλά και τετραπλά μου χρόνια συν εμπειρίες μου λένε ότι κανω λάθος που μένω στον τόπο μου και ότι όλοι οι κόποι και οι θυσίες δεν αξίζουν μία, και για τις γνώσεις που έχω πρέπει να φύγω έξω.
Αυτό το έξω το έχω βαρεθεί πια, δεν το μπορώ , όλοι το πιπιλάνε σαν καραμέλα , ότι φεύγοντας από τον τόπο σου θα είναι καλύτερα.. Αυτό που έμαθα εγώ είναι πως αν όλοι φύγουν , ποιος θα μέινει να μαζέψει τα ασυμάζευτα.. Δεν ξέρω αλλά ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την φυγή παντώς τύπου. πόσο μάλλον από το μέρος που μεγάλωσα και έζησα..
Μιλάω πάντα για τον εαυτό μου, και έχω μάθει πριν πω την γνώμη μου να μπορώ να κατανοήσω όλες τις γνώμες και τις απόψεις αλλά αυτή η φυγή μέσα μου φαντάζει σαν την μεγαλύτερη ήττα για μένα, χειρότερη ακόμη και από ότι κακό μας αποκαλούν έξω, χειρότερο ακόμη και από τις καταστροφικές επιλογές που κάναμε σαν λαός ψηφίζοντας σκάρτους ανθρώπους γιατί για μένα αυτή είναι η ύστατη παράδοση.. Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας , μιλάς από την ασφάλεια του νησιού και του ότι έχεις τους δικούς σου, ναι αλλά σκεφτείτε ότι το νησί μου όσο και αν προοδεύσει θα είναι 100 χρόνια πίσω από τον κανονικό κόσμο και αυτό λόγω της νοοτροπίας που κοουβαλάμε..
Ηη αρπαχτή και το ξεζούμισμα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά μας.. Αν και τα λίγα καλά μας δεν αρκούν για εξισοροπήσουν τα κακα μας.. Αλλά όπως και να το κάνουμε ο χρόνος θα δείξει , και αν συνεχίσω να έχω ιντερνετ θα σας ενημερώσω για την πορεία που θα τραβληξω και κατά πόσο είναι σωστή ή λάθος.
Iced Earth
The Path I Choose lyrics
During the last rays of the sacred moon
I walk the desolate terrain cold and all alone
The rider came to me a black tornado, a violent mass
The cloud of evil rose, now I'm marked for all time
Temptation befell me
Darkness is calling for me
This is the path that I choose
This is the path that I choose
Forced power besieged in me
Showing visions of what will be
Now obsessed with my fate
I must go forth and conquer
The chosen one to lead the pack
This boiling hate has risen
From the depths of my blackened heart
This madness is my destiny
Temptation befell me
Darkness is calling for me
This is the path that I choose
This is the path that I choose
I walk the desolate terrain cold and all alone
The rider came to me a black tornado, a violent mass
The cloud of evil rose, now I'm marked for all time
Temptation befell me
Darkness is calling for me
This is the path that I choose
This is the path that I choose
Forced power besieged in me
Showing visions of what will be
Now obsessed with my fate
I must go forth and conquer
The chosen one to lead the pack
This boiling hate has risen
From the depths of my blackened heart
This madness is my destiny
Temptation befell me
Darkness is calling for me
This is the path that I choose
This is the path that I choose
No comments:
Post a Comment