Thursday, July 30, 2009

Κάνε το καλό....


Σήμερα καθώς διάβαζα την ανάρτηση του Thogia σκέφτηκα μερικά πράγματα για μένα και τον χαρακτήρα μου , που πάντα τα ήξερα . αλλά ποτέ δεν είχα κάτσει να τα αναλύσω τόσο βαθιά όσο σήμερα.. Ίσως να φταίει και η διάθεση που έχω τις τελευταίες μέρες (λίγα βήματα πριν την κατάθλιψη , αλλά ακόμη το παλεύω ;) )... Το μοναδικό μου ελάττωμα που μου έχει στοιχίσει όσο τίποτα άλλο είναι η υπερβολικά μου ευγένεια, μέχρι σε βαθμό αηδίας.. Δεν το κάνω επίτηδες , αλλά μου βγαίνει...
Καλός και ευγενικός με τους πάντες μη μπορώντας να πω όχι σε κανένα..
θα μου πείτε , καλά ρε συ ελάττωμα είναι αυτό τώρα, κι όμως για μένα είναι το πιο μεγάλο μου ελάττωμα που με έχει κάνει να πονέσω όσο κανένα άλλο..
Άπειρες φορές , κυρίως στα πρώτα έτη βοήθησα άτομα, να περάσουν μαθήματα και το μόνο ευχαριστώ που πήρα ήταν ότι τώρα δεν μου μιλάνε καν όταν με δουν στον δόμο.. Άτομα που ως αφελής και καλόκαρδος τους στάθηκα και έτρεξα όταν είχαν προβλήματα, με γράφουν κανονικά και γελούν πίσω από την πλάτη μου..
Όσο και αν με πείραζε αυτή η αχαριστία , πάντα έλεγα και λέω , δεν πειράζει μωρέ καλή καρδιά, κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό και όλα καλά θα πάνε..
Δεν έχω παράπονο, όλα καλά πήγαν στην ζωή μου μέχρι τώρα, και το καλό που έκανα το πήρα από εκεί που δεν περίμενα καν..Αυτό που μένει όμως είναι η πικρία μέσα στην καρδιά, και ενα γιατί ρε γαμώτο.. Γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν πια έστω και λίγη στοιχειώδη ευγένεια..
Μπορεί να μη σε γουστάρω ρε μεγάλε , αλλά ένα γαμημένο γεια θα σου το πω αίμα με χαιρετήσεις , τι ψυχή έχει...
Την ευγένεια και το ήθος δεν την κερδίζεις στα πανεπιστήμια και δεν χτίζεις τον χαρακτήρα σου με μεγάλες και βροντερές σπουδές..
Την ευγένεια του ήθους σου και τον χαρακτήρα σου την αποκτάς μέσα από την ίδια σου την ζωή και τις πράξεις σου.. Γι αυτό κι εγώ εκτιμώ παραπάνω τον κάποιον που τέλειωσε το δημοτικό με 5 , αλλά στην ζωή παίρνει 10 με τόνο , από κάποιον σπουδαγμένο που το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται περιστάσεις..
Αλλά δε γαμιέται, καλή καρδιά, και το καλό θα έρθει σε σένα πάλι και ας μην το περιμένεις , γιατί αν είσαι καλός μόνο καλό θα δείς και αυτοί που αξίζουν θα είναι πάντα δίπλα σου και θα σε αγαπάνε και θα τους αγαπάς και όλα καλά θα είναι..
Κι η προδοσία μέσα στην ζωή είναι , και μέσα από αυτήν μαθαίνεις να προσέχεις περισσότερο την επόμενη φορά που θα πας να την πατήσεις ξανά..

5 comments:

Nick said...

Ε όχι και κατάθλιψη ρε συ! Άκου metal για να γίνει η θλίψη τσαντίλα και να εκτονωθείς! Δουλεύει για εμένα ;) \m/

Όσο για την αχαριστία, δυστυχώς είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Ξες τι; Γράψτους στα αρχίδια σου. Αντί να νιώθεις ότι γελάνε πίσω από την πλάτη σου, γέλα εσύ για το πόσο μικροί και αξιοθρήνητοι είναι.

Slow down and I sail on the river
Slow down and I walk to the hill
and there's no way out

Captain_nemo said...

Μάλλον το Metal θα μας σώσει και πάλι.. :P
Γελάω όσο μπορώ, αλλά είναι μερικές φορές που λες γιατί ρε π...η μου, αλλα δε γαμιέται, καλα ν αείμαστε κ όλα τα άλλα είναι περαστικά..

Kleine wolke said...

Την αχαριστία κάτι ευγενικοί στην ψυχή άνθρωποι,όπως φαίνεται οτι είσαι εσυ,δεν την αντέχουν.Γι'αυτό σου βγαίνει το "γιατί ρε γαμώτο" γι'αυτό και η πικρία.
Και ξέρεις κάτι; δεν είσαι εσυ αυτός που θα έπρεπε να είναι διαφορετικός,ούτε και πρέπει να αλλάξεις το χαρακτήρα σου.Να ξέρεις οτι θα πληγωθείς κι άλλο στη ζωή σου αν συνεχίσεις ετσι,αλλά κατά τη γνώμη μου αξίζει προκειμένου να κρατήσεις την ψυχή σου σ'ενα κομμάτι.Θεώρησε τις πίκρες war wounds κι οχυρώσου καλύτερα.Αλλά ποτέ χωρίς χαμόγελο,ποτέ χωρίς αθωότητα.
Καλημέρα :)

Captain_nemo said...

Σ εευχαριστώ Kleine wolke για τα καλά σου λόγια.. Πάντως από την στιγμή που έγραψα αυτή την ανάρτηση θα την πάτησα καναδυο φορές ακόμα.. Τελικά μάλλον η πολύ καλοσύνη θα μας φάει , αλλλά ναι αρκέι που είμαι εγώ οκ με αυτά που πιστέυω κ όντως δεν το κόβω να αλ΄΄αζω εύκολα..

Anonymous said...

Με τούτα και με ΄κείνα τώρα είδα το λινκ! :) Η προδοσία που λες είναι πάντα άσχημη. Δεν υπάρχουν οδηγίες για να την αποφύγεις ούτε για να την αντιμετωπίσεις. Το κακό είναι ότι ίσως να σου βγάζουν το χειρότερό σου εαυτό (για 'μένα μιλάω, αλλά it happens γενικά, it happens). Ας είναι. Ο καθένας πορεύεται όπως ξέρει και μπορεί. Χαιρετώ!