Monday, September 1, 2008

και τώρα τι;;;


Έρχεται κάποια στιγμή που καθώς κάθεσαι και σκέφτεσαι την ως τώρα πορεία σου καταλαβαίνεις πως όλα τα κάνεις με τον λάθος τρόπο και πως τα σφάλματα και οι λάθος επιλογές είναι πάρα πολλές για να τις αγνοήσεις.
Το απόγευμα δίνω το πρώτο μου μάθημα , (ναι το ξέρω ότι θα έπρεπε να διαβάζω τώρα, είναι και αυτό μια από τις λάθος επιλογές), και καθώς το διαβάζω έχω στο μυαλό μου ότι έχω κάνει τεράστια βλακεία που δεν το πέρασα όταν έπρεπε, αλλά και για τς ευκαιρίες που έχω χάσει στην πορεία για να το δώσω και να το περάσω. Θα μου πείτε , πως αν είναι για ένα μάθημα πάει και έρχεται. Το κακό όμως είναι πως από τα 17 που μου μείνανε τα 12 ακολουθούν την ίδια πορεία με το σημερινό.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ενώ γνωρίζω πως πρέπει να κινηθώ , το ότι πρέπει να ασχοληθώ και το πως πρέπει να το κάνω , δε μου βγαίνει... Και όταν κάθομαι και ασχολούμαι σοβαρά καταλαβαίνω τον πολύτιμο χρόνο που χάλασα και πως όσο κι αν τρέξω δεν προλαβαίνω να σώσω την κατάσταση και μετανιώνω για τα λάθη μου... Σήμερα δίνω οπτική και αύριο δομή των υλικών , δε θέλω να πω μεγάλη κουβέντα αλλά είναι η πρώτη φορά που φοβάμαι σε εξεταστική. Μέσα στο μυαλό μου γυρίζουν πάρα πολλά , όπως το ότι έχω φθάσει στο 4ο έτος και ότι σε ένα χρόνο τελειώνω, το ότι έχω αρκετά μαθήματα στην πλάτη μου, το τι κινήσεις θα πρέπει να κάνω για να πάει καλά και η φετινή χρονιά, το επίδομα στέγασης που πρέπει να πάρω περνώντας μερικά μαθήματα και πάει λέγοντας....
Ενώ προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος , το μόνο που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι ένας απροσδιόριστος φόβος να με διακατέχει....
Επειδή γνωρίζω τον εαυτό μου, ξέρω ότι αυτό το συναίσθημα από την μία δεν είναι καλό , αλλά από την άλλη καταλαβαίνω ότι είναι ένα καμπανάκι που χτυπάει μέσα μου για να με ξυπνήσει.. Δε ξέρω , ο χρόνος θα δείξει..
btw Καλή Επιτυχία ! σε όσους γράφουν αυτή την περίοδο και καλά αποτελέσματα..

No comments: