ΛΗΜΝΙΑ ΓΗ

Ένα άλλο "φάρμακο"

Του Γ.Ντρενογιάννη
(ΠεριοδικόΤαχυδρόμος 9-6-02)

Τα πολύ παλιά τα χρόνια, που οι άνθρωποι αρρώσταιναv και κατάλληλο γιατρικό δεν έβρισκαν πουθενά, υπήρχε ένα νησί ανατολικά στο Αιγαίο που υποσχόταν τη γιατρειά και δυνάμωνε την ελπίδα.
Ζητούσες μερικούς κόκκους από το θαυματουργό χώμα του και, όταν τους έπαιρνες, είχες πίστη ότι όλα θα πάνε καλά και η αρρώστια θα περάσει.

Έτσι όπως φυσάνε οι άνεμοι αιώνες τώρα στο Αιγαίο, σκόρπισαν όλη αυτή τη θαυματουργή σκόνη, ενώ την ίδια στιγμή οι επιστήμες αναπτύσσονταν και έβγαζαν καινούρια φάρμακα... εντελώς διαφορετικά! Στο χώμα ετούτο κανείς πια δεν έδινε σημασία, άλλωστε έκαναν "αναλύσεις" και βρήκαν πως του έλειπαν τα θεραπευτικά συστατικά.
Λίγο οι άνεμοι, λίγο η απουσία της πίστης των ανθρώπων στο θαύμα, έκαναν την περίφημη "Λήμνια Γη" να σκορπίσει, να απλωθεί σε όλο το νησί του Ανατολικού Αιγαίου που λέγεται "Λήμνος" και να μην ακουστεί ποτέ πια.

Επειδή όμως το τελευταίο πράγμα που πεθαίνει σε τούτο τον κόσμο είναι η ελπίδα και επειδή από μικρό παιδί μου άρεσαν τα αληθινά παραμύθια, δοκίμασα με όλη την πίστη και τη γνώση που διαθέτω να ψάξω για τη Λήμνια Γη. Με το που πάτησα το πόδι μου στο νησί, μεθυστικές ευωδιές έκαναν επίθεση στο αισθητήριο της όσφρησης. Με το πρώτο φως της ημέρας είδα τον ήλιο να μεταφέρει μαγικούς χρωματιστούς κόκκους, ζωγραφίζοντας ένα απρόσμενα όμορφο τοπίο. Έθεσα σε εγρήγορση όλες μου τις αισθήσεις και με οδηγό αυτή την αδιόρατη έκτη αίσθηση του ενστίκτου άρχισα να ψηλαφώ... η μαγική σκόνη είχε απλωθεί παντού! Κόντρα στις προκαταλήψεις σας, κόντρα στις όποιες φήμες διαδίδονται, ετούτο το νησί είναι αληθινά υπέροχο και στέκεται απέναντι στον επισκέπτη ανεπιτήδευτο.

Δεν "πουλάει" η Λήμνος και ούτε "πουλιέται". Στέκεται σαν ακρίτας στο Ανατολικό Αιγαίο και χαμογελάει. Αφήνει τους φαντάρους να διαδίδουν φρικτά ψέματα για έναν τόπο εξορίας και τιμωρίας και τους πιτσιρικάδες Λημνιούς να ονειρεύονται τις "χαρές" της συμπρωτεύουσας αλλά και της πρωτεύουσας, στις οποίες ανυπομονούν να φτάσουν! "Φάρμακο" όμως δεν θα βρει κανείς εκεί... μονάχα σαν επιστρέψει στο νησί.
Ο ήλιος δύει απέναντι από το κάστρο της Μύρινας και η σκιά του Άθω διαγράφεται ξεκάθαρα στο ροζ-πορτοκαλί-χρυσό ορίζοντα. Τα πλατώνια (ελάφια) του κάστρου βγαίνουν να βοσκήσουν και να ξεδιψάσουν. Στον Κάκαβο το κατάλευκο εκκλησάκι της Παναγιάς κρύβεται στα τεράστια σκοτεινά βράχια που το αγκαλιάζουν.
Από βορειοανατολική πλευρά, στο Ιερό των Καβείρων, οι σκιές αρχίζουν να χορεύουν μυστηριακά, κάνοντας τον μικρό σκύλο - φύλακα να κρυφτεί γρυλίζοντας και τα α-γριοκούνελα να εξαφανιστούν στα θυμάρια και τα φρύγανα. Εδώ το κεντρικό θέμα ήταν και είναι η αναγέννηση του ανθρώπου και της ζωής... το έργο συνεχίζεται! Στα χωριά οι κυράδες έχουν βγει με τις καρέκλες τους στο δρόμο, μιλώντας για τη μέρα που πέρασε. Γεωργοί και κτηνοτρόφοι επιστρέφουν στα σπίτια τους, με τον ιδρώτα να έχει φτιάξει κρούστα σε όλο τους το σώμα. Στα καφενεία, στις πλατείες των μικρών οικισμών, τα χέρια των γεροντότερων χτυπάνε επάνω στα ξύλινα τραπέζια παίζοντας χαρτιά και κάνοντας πλάκα με όσους γύρω παρακολουθούν. Οι φαντάροι ετοιμάζονται για "έξοδο", να πάρουν μια ανάσα... που θα θυμούνται για πάντα στα χρόνια που θα ' ρθουν! Στις ταβέρνες, μετά το κλασικό απογευματινό κατάβρεγμα, οι καρέκλες κατεβαίνουν από τα τραπέζια περιμένοντας πελάτες. Μία ακόμα τυπική ημέρα στη Λήμνο φτάνει στο τέλος της. Αναρωτιέστε εάν είναι όμορφα; Είναι απλά... απίστευτα!
Η Λήμνος είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων που στην πλειοψηφία τους είναι γεωργοί, κτηνοτρόφοι και ψαράδες. Είναι ένας ολοζώντανος τόπος με διάσπαρτα χωριά (31 στον αριθμό συν 5 οικισμούς) που δένονται με τη γη αλλά και τη θάλασσα. Τα στάχυα, την εποχή του θερισμού, φτάνουν μέχρι τις παραλίες και με τον ίδιο τρόπο που κυματίζει το βαθυγάλαζο της θάλασσας έρχεται και το χρυσό του σταριού να συνεχίσει την αέναη κίνηση στη στεριά. Μαζί με τα χρυσά στάχυα, τα καταπράσινα αμπέλια είναι φροντισμένα, έτοιμα να προσφέρουν τον πολύτιμο καρπό, από τον οποίο φτιάχνεται ένα από τα καλύτερα κρασιά της Ελλάδας.
Αν αρχίσουμε να μιλάμε για παραλίες και καλοκαιρινό μπάνιο στη θάλασσα... δεν θα πιστεύετε αυτά που θα διαβάζετε! Στα 259 χιλιόμετρα της ακτογραμμής της Λήμνου (μην ξεχνάμε ότι είναι το 8ο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας) απλώνονται πάνω από 100 παρθένες παραλίες, εκ των οποίων οι μισές έχουν άμμο! θέλετε να κάνετε μπάνιο σε βράχια; Εύκολο! θέλετε ψιλό βότσαλο ή χοντρό; θέλετε κόκκινο ή σταχτί χρώμα; Σας αρέσουν οι απέραντες αμμουδιές σαν να βρίσκεστε σε έρημο που πέφτει στο νερό; Υπάρχουν οι Παχιές Αμμουδιές στα βορειοδυτικά με 70 στρέμματα αμμοθινών! Φαντάζεστε πώς θα ήταν ένα μπάνιο ανάμεσα σε πολύχρωμους γεωλογικούς σχηματισμούς που βυθίζονται στο νερό; Κοντά στο Φαναράκι θα βρείτε αυτό που χρειάζεστε ακριβώς, θέλετε να είστε εντελώς μόνοι στην παραλία ή να στήσετε σκηνή; Πανεύκολο... Πάνω από 50-60 οι επιλογές σας. θέλετε κόσμο, φασαρία, δυνατή μουσική, ομπρέλες και ξαπλώστρες; Υπάρχουν τουλάχιστον 3-4 οργανωμένες παραλίες με όλες τις ανέσεις και μάλιστα σε πανέμορφες τοποθεσίες (π.χ. Πλατύ, Αυλώνας).
Να ξέρετε πάντως ότι παντού τα νερά είναι κρυστάλλινα, πεντακάθαρα και ότι το χρώμα διαφέρει από το Ιόνιο αλλά και τις Κυκλάδες, είναι... πώς να σας το πω... λημνιακό!
Κρατώντας μια χούφτα χώμα απ' το νησί, ανακάλυψα τις θαυματουργές ιδιότητες του πολύ αργότερα. Κρατώ ακόμα τη Λήμνια Γη σαν "φάρμακο" για δύσκολες στιγμές. Εύχομαι να ταξιδέψω ξανά σε μέρη αληθινά σαν κι ετούτο, γεμάτος ελπίδα ότι θα ανακαλύψω ένα ακόμα κομμάτι που μοιάζει να είναι δικό μου.