Ανασκόπηση

Σάββατο βράδυ, ο καιρός έχει χαλάσει για τα καλά,φθινώπορο βλέπετε.Δεν ξέρω αλλά ενώ πάντα μου άρεσε ο φθινωπορινός καιρός, γιατί είναι ευκαιρία για να κάτσεις μέσα και να ξεκουραστείς βλέποντας από το παράθυρό σου την βροχή να ξεπλένει τα πεζοδρόμια και τους δρόμους καθώς η φύση ξεσπα ,δε μπορώ να το απολαύσω όπως παλιά.Δεν ξέρω αλλά όλο το σκηνικό με κάνει να αναλογίζομαι το τι έχω κάνει έως τώρα, ποιος πραγματικά είμαι και πως πρέπει να οργανώσω την ζωή μου από εδώ και πέρα. Το μόνο που θεωρώ ως το πιο άμεσα επιβεβλημένο να γίνει είναι να ωριμάσω. Είχα την αίσθηση ότι ήμουν ώριμος ,θα μου πει κάποιος πόσο ώριμος μπορεί να είναι κάποιος στην ηλικία των 19???, αλλά αυτό που μας κάνει πραγματικά ώριμους είναι τα βιώματά μας και όλη μας η πορεία μέχρι το τέλος.Το τελευταίο καιρό έχω αρχίσει την αναθεώρηση της μέχρι τώρα πορείας μου. Πάντα πίστευα πως να παραμείνει κανείς στην παιδική του (έφηβη) ζωή τουλάχιστον ως προς την αγνότητα της σκέψης και της αθωότητας ήταν το ιδανικό για κάποιον.Ισως και αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος που διάλεξα να σπουδάσω φυσική, ώστε να συνεχίσω να είμαι σε επαφή με το παιδικό μου κομμάτι.Βέβαια αυτό τείνει να αλλάζει μέρα με τη μέρα, καθώς παρατηρώ πως αυτό εν μέρη είναι λάθος ή τουλάχιστον δεν συβαδίζει με την πραγματικότητα.Ο κόσμος είναι περισσότερο σκληρός από όσο νομίζει κανείς, και ο μόνος τρόπος για να σταθείς στα πόδια σου είναι να μεγαλώσεις, να σταματήσεις να σκέφτεσαι σαν παιδί και να σκληρήνεις μέσα σου αποκτώντας περισσότερη σταθερότητα και αποφασιστικότητα και πάνω από όλα να μην μασάς τα λόγια σου.Η ζωή δε συγχωρεί τα λάθη, και προπάντων δε γυρίζει πίσω. Τώρα κοιτάμε τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Λοιπόν "Φουλ επίθεση στην ζωή" , και δε θα αργήσει να έρθει η άνοιξη.