Don't you cry,
don't you lie
thεre is no place in
the earth where you can hide,
my life looks great
there is no point
maybe i need a break.
Nobody cαn escape
from mind's prison
there is no hope
and my life fulls with poison.
δε ξέρω αλλά όσο το κοιτάω και το διαβάζω ξανά και ξανά τόσο πιο πολύ με επηρεάζει.
Το έγραψα μια μέρα στο πανεπιστήμιο ενώ είχαμε ηλεκτρισμό. Το είχα ξεχασμένο μιας και δε μου πολυάρεσε τότε αλλά προχθές το έγραψα στο blog του Radical γιατί έτσι μου βγήκε ως σχόλιο. Ίσως αυτοί οι στίχοι ταιριάζουν καλύτερα στην ψυχολογία μου αυτή την στιγμή...
(δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα)
No comments:
Post a Comment