Δείκτης Γυφτιάς (ΔΓ)

Μετά από μελέτη αρκετών μηνών, είμαι σε θέση να εισηγηθώ ένα νέο μέγεθος. Πρόκειται για τον Δείκτη Γυφτιάς (ΔΓ).

Ο Δείκτης Γυφτιάς ορίζεται ώς εξης:

Εστω Α ο διαπράττων κακόγουστη πράξη, και Βi ο είς εξ Ν παρατηρητών (i = 1,...,N). Εστω Δ ο Βαθμός Δυσαρέσκειας που υφίσταται τυχών παρατηρητής κατά την διάρκεια της πράξεως, οπότε Δ(Α) και Δ(Βi) ορίζονται αναλόγως ώς οι Βαθμοί Δυσαρεσκείας που υφίστανται οι εμπλεκόμενοι στην εν λόγω πράξη.


Τότε, ο Δείκτης Γυφτιάς ορίζεται εμπειρικά (όπως η κλίμακα Mercalli, για όσους ξέρουν από σεισμούς) βάσει της στατιστικής διαφορικής εκτιμητρίας:


ΔΓ = (Σ(Δ(Βi))) / (N*Δ(A))


Ητοι: ο λόγος του μέσου βαθμού δυσαρεσκείας που προκαλείται στο σύνολο των παρατηρητών προς τον βαθμό δυσαρεσκείας (απογνώσεως, απεχθείας) που υφίσταται ο πράττων.


Ο άνωθι ορισμός της εκτιμητρίας εκφράζει την απαραίτητη κανονικοποίηση και τον βαθμό υποκειμενικότητας που χαρακτηρίζει τον ΔΓ - με άλλα λόγια, αν το σύνολο των παρατηρητών είναι εξίσου γύφτοι με τον πράττοντα, δύνανται να αποδώσουν χαμηλότερες τιμές ΔΓ για την ίδια πράξη (σε σχέση με ένα σύνολο μή-γύφτων παρατηρητών)


Παραθέτω στο σημείο αυτό μερικά παραδείγματα χαρακτηριστικών τιμών ΔΓ γιά ορισμένα πολιτιστικά στοιχεία της Νεοελληνικής ζωής (επιφυλάσσομαι να κάνω το ίδιο και με στοιχεία της Αγγλικής ζωής την επόμενη φορά που θα με (ξανά)τσαντίσουν (πάλι) οι Άγγλοι).


Έχουμε λοιπόν:


ΔΓ = 1:


* Μπέζ γυναικεία εσώρουχα, και πεθαμενατζήδικο γκρί καλτσόν (Αδελφότης 'ο Σωτήρ', ο κότσος πάει πακέτο).
* Σαγιονάρες «Μπούφαλο» (Όποιος ξέρει, ξέρει. Οι υπόλοιποι είναι μάλλον πολύ τυχεροί).


ΔΓ = 2:


* Κινητό στο τραπέζι (και χέρι σε διαρκή ετοιμότητα) κατά τη διάρκεια κοινωνικής συνάντησης (για καφέ με φίλους, κτλ)
* Γιγαντοαφίσες με τροπικές παραλίες και φοίνικες στους τοίχους του χασάπικου της γειτονιάς (ένα από τα μυστήρια που ποτέ δεν κατάλαβα).


ΔΓ = 3:


* Η χρήση αγγλικών λέξεων στον ελληνικό λόγο, όταν υπάρχει αντίστοιχη ελληνική λέξη που σημαίνει ακριβώς το ίδιο και είναι εν χρήση εδώ και 2000 χρόνια (π.χ. "το φίτνες").
* Η χρήση αδόκιμων ελληνικών όρων όταν όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί μια ξένη λέξη που είναι (α.) είτε κύριο όνομα που δε σηκώνει μετάφραση (π.χ. "το Διαδίκτυο"), ή (β.) τεχνικός όρος που δεν μπορεί να μεταφραστεί με ακρίβεια (π.χ. "ο συμπαγής δίσκος").


ΔΓ = 4:


* To άτονο ελληνικό κείμενο (π.χ. "το ατονο ελληνικο κειμενο").
* Τα ουζάδικα/ταβερνεία/ψωμάδικα με αρχαιοπρεπή ονόματα για να φαίνεται (και καλά) ότι το μαγαζί είναι "χάϊ" και διαθέτει κουλτούρα (π.χ.
"Γευσιγνωσία", "Οιδιπόχθη", "Ταχυφαγείο", "Αρτιστον", κτλ...)
* Οι μπαμπάδες που φορτώνουν τη φαμίλια να την πάνε για μπάνιο το καλοκαίρι και παρκάρουν το αμάξι στην παραλία σχεδόν μεσα στη θάλασσα, λες και θα πάθουν τίποτα αν περπατήσουν λίγο.
* Μπάτσοι με πατσοκοιλιές και γενικώς τρισάθλια φυσική κατάσταση (που, άμα γίνει καμιά στραβή, όχι μόνο δεν θα μπορέσουν να τρέξουν και να κυνηγήσουν τον τάδε εγκληματία, αλλά δεν μπορούν ούτε τη ζωή τους να σώσουν).


ΔΓ = 5:


* Ασοβάτιστοι τοίχοι από τσιμεντόλιθο (βλ ελληνική επαρχία)
* Παρατημένα γιαπιά - σπίτια που ξεκίνησαν το χτίσιμο πριν 21 χρόνια και το παράτησαν πρίν από 20 χρόνια.
* Χρήση "μπανάνας" (μάρσιπου) μέσα στο καταχείμωνο για το κουβάλημα κλειδιών/κινητού/τσιγάρων/τράπουλας/ταυτότητας, λες και οι τσέπες του μπουφάν δε μας κάνουν.
* Κομπολόγια/κομποσχοίνια/χαϊμαλιά/φυλακτά που κρέμονται από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου.


ΔΓ = 6:


* Σιδερόβεργες που πετάγονται από την ταράτσα μέσα απο τον τσιμεντένιο σκελετό του κτηρίου για τον επιπλέον όροφο που ΘΑ χτιστεί.
* Αγορά λουλουδιών για το αμόρε από γυφτάκι-κολλητσίδα κατά τη διάρκεια εξόδου.
* Το κάπνισμα στις δημόσιες υπηρεσίες (που επιτρέπεται για τους υπαλλήλους, αλλά όχι για τους πολίτες)
* Δημόσιες υπηρεσίες πάλι: Σακκάκι ψαροκόκκαλο που κρέμεται στην πλάτη της καρέκλας.


ΔΓ = 7:


* Χρήση του λατινικού ερωτηματικού ('?') σε ελληνικό κείμενο.
* Παρκάρισμα σε πεζόδρομο.
* Πέδιλα με κάλτσες.
* Αεροτομές σε αμάξι-κουβαδάκι.


ΔΓ = 8:


* Αντρες που αφήνουν να φυτρώσει το νύχι στο μικρό δάχτυλο (συνήθως με σκοπό να ξύνουν τη λίγδα απο τ'αυτιά τους)
* Κόμμωση "λάχανο"(γνωστή και ώς "πασόκοτα")
* Πριονισμένες εξατμίσεις σε μηχανάκια.
* Το γκαρσόνι που σου ζητάει να πληρώσεις με το που θα σε σερβίρει (πάντοτε «για να κλείσει ταμείο»)
* Φαβορίτες τύπου «Σταμάτης Κόκκοτας»


ΔΓ = 9:


* Μέτρημα ψιλών μεταξύ φίλων για τη μοιρασιά λογαριασμού σε φαγάδικο/ποτάδικο/καφεδάδικο.
* Γάμος α-λα-ελληνικά (σόγια, κουτσομπολιά, μαχαιρώματα πισώπλατα, παράπλευρα προξενιά, δεξίωση στο τοπικό Ξενία).
* Τζετ-σκι. Οχι μόνο σε παραλίες με λουομένους, αλλά οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
* Mercedes Benz (κλασσικό εργαλείο για νταβατζήδες και νεόπλουτους οικογενειάρχες)
* Σκαρπίνια (ειδικά με άσπρες κάλτσες)


ΔΓ = 10:


* Χρήση αριθμομηχανής (κομπιουτερακίου) με σκοπό το μέτρημα ψιλών μεταξύ φίλων για τη μοιρασιά λογαριασμού σε φαγάδικο/ποτάδικο/καφεδάδικο.
* Μπάζα στις ρεμματιές.
* Ταξιτζήδες (θέλει και ανάλυση τώρα αυτό; δεν είναι προφανές;)
* Μάτσο γραικών φοιτητών που γυρνάνε πακέτο στο ίδιο αεροπλάνο απο το εξωτερικό στο τέλος εξαμήνων (είναι να μη σου τύχει...)
* Σκυλάδικα - γαρδένιες - πρώτο τραπέζι πίστα - τουρκαμανέδες (τα γνωστά πανηγύρια...).


ΔΓ = 11:


Καλοκαίρι, βράδυ, πουκάμισο ανοιχτό μέχρι τον αφαλό, να φαίνεται το δασύτρυχο στήθος και να γυαλίζει το μισού κιλού χρυσό κρεμμαστό (δώρο της πεθεράς στο γάμο).
Δεκαχίλιαρα (τώρα πρέπει να είναι πενηντάρικα) κρεμμασμένα στον γαμπρό και στη νύφη.
(Σε γάμο κάπου στα στα Τρίκαλα ή την Καρδίτσα), να ξεκινάει ο πρώτος χορός και να σηκώνεται όλο το σόι (500+ άτομα) να κρεμμάει χρήμα στους νεόνυφους από πεντακοσάρικα (δραχμές) μέχρι μάρκα (λαζοντόιτς), δολλάρια, χρυσές αλυσίδες, λίρες κτλ. με ηχητικό υπόβαθρο κλαρίνο παραμορφωμένο από τη μικροφωνική (σκοπός η μέγιστη ένταση).


ΔΓ=12

* Κάτω από το πόδι σου να έχει δημιουργηθεί σόλα από τη βρόμα σε βαθμό που να μπορείς να περπατήσεις πάνω σε μεταλλικές επιφάνειες χωρίς να καίγεσαι.


ΔΓ= 13

Να έχεις τα τρελά λεφτά και:
α) Να μη βάζεις ένα κλιματιστικό (ή έστω έναν ανεμιστήρα οροφής ή κάτι τέτοιο βρε αδελφέ) αλλά να προτιμάς να έχεις τις πόρτες και τα παράθυρά σου ανοικτά και όταν ο άλλος πάει ή φεύγει από το σπίτι του (σε πολυκατοικία πάντα) θέλοντας και μη να σε βλέπει να κυκλοφορείς με τη σωβρακοφανέλα.
β) Να κυκλοφορείς όλη μέρα κάθε μέρα με την ίδια λιγδιασμένη μπλούζα και το ίδιο λιγδιασμένο σορτάκι και να φοράς το λιγδιασμένο και ξεθωριασμένο καπελάκι Nescafe


ΔΓ=+οο (συν απειρο)

* Συναδελφος με το βγαινει απο την τουαλετα (κ πριν περασει απο τον νιπτηρα εννοειται) βλεπει φιλο του-επισκεπτη κ του δινει το χερι του για χειραψια! Νομιζω δεν τραβηξε καν το καζανακι αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο...


* Γυναίκα-θεά που κάθε της φράση είναι μη χέσω. Όταν μετά σκέφτεσαι τη συνουσία μαζί της σου έρχεται ένα αίσθημα αφόρητης αηδίας.

υ.γ. Προς απόφυγή παρεξηγήσεων το κέιμενο δεν είναι δικό μου, αλλά σήμερα το βρήκα καταλάθος στο pc μου και έλιωσα στο γέλιο , οπότε το ανεβάζω και εδώ...