pay them 2

pay them

Αν ο θεός είχε Facebook.. ( εγώ δεν έχω btw)

iPhone vs. Android vs. BlackBerry

This is how smartphone users see each other:


And this is how smartphone users see 2G users...

KitchenTimer

Επειδή πέρα από τα υπαρξιακά μου, έχω και πολλές Geek εκφάνσεις και μου αρέσει να ψάχνω διάφορα, βρήκα ένα αρκετά χρήσιμο site που σου επιτρέπει να δημιουργείς πολλαπλά χρονόμετρα αν ξεκινήσεις να ετοιμάσεις φαγητό και θες να μην ξεχαστείς, επίσης μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και αλλού, όπως έκανα εγώ και να βάλω π.χ. "διάβασμα 10 sec" . :Ρ

Το Site εδώ: http://kitchentimer.org/

Χρησιμοποιείστε τη γνώση αυτή συνετά και φτιάξτε κανένα φαΐ της προκοπής... ;)

Δε θα πεθάνουμε κουφάλα νεκροθαύτη

Τι γίνεται όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο?? Απλά αντί να αρχίσεις να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο λες ας κάνω λίγο ακόμη υπομονή να δω που θα με βγάλει.
εδώ και 2 βδομάδες ψάχνω απεγνωσμένα για δουλειά για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα, αλλά τίποτα..
Τι εφημερίδες, τι τηλέφωνα, τι έχω πάρει παγανιά όλα τα μαγαζιά της πόλης και μπαίνω σε ένα προς ένα από αυτά για να μπορέσω να βρω κάτι, αλλά τίποτα.. Αν έχετε το θεό σας , ακόμη και για να δουλέψεις λάντζα σε ταβέρνα ζητάνε βιογραφικό , κι όπως φαίνεται κάποιος που δεν έχει πάρει το πτυχίο του δεν μπορεί να πλύνει πιάτα αποτελεσματικά και να πιάσει το σφουγγάρι..

Και να φανταστείς ότι δουλεύω από 11 χρόνων, όταν βγήκα για πρώτη φορά στην οικοδομή και σήκωνα τενεκέ όταν τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου έπαιζαν αμέριμνα, για να μπορέσω να μάθω τη ζωή από όλες τις πλευρές της, και σήμερα μετά από 12 χρόνια συνεχούς δουλειάς , δεν μπορώ να ελπίζω στο να βρω τίποτα ακόμη κι ως τελευταίος υπάλληλος στη λάντζα ενός μαγαζιού.

Μετά από αυτό , τι άλλο να πω πια.. Η κατάσταση είναι απελπιστική σε βαθμό αϊδίας μη ξέροντας πως θα μπορέσω να βγάλω ακόμη μια μέρα, και να λέω κάθε βράδυ , πέρασα ακόμη μια μέρα , άντε να δούμε κι αύριο έχοντας στη διάθεσή μου 1 ευρώ για να περάσω , μιας και τα λεφτά που μου στέλνει με πάρα πολύ κόπο ο πατέρας μου τελείωσαν ... Αρχίζω να καταλαβαίνω τον πατέρα μου , ο οποίος με 1000 ευρώ μισθό πρέπει να μπορεί κάθε μήνα να συντηρεί 2 παιδιά φοιτητές & το σπίτι που νοικιάζουν , & το μικρό και την μητέρα μου στο νησί..

Και σα να μην φτάνει το κράτος κάθε μήνα του κόβει κι άλλα , κι άλλα , και αυτός ο άνθρωπος πρέπει να βρει τον τρόπο να μας συντηρήσει και να τα βγάλουμε πέρα... Δεν ξέρω αν το έχω πει , αλλά ο πατέρας μου είναι ο ήρωας μου και μακάρι να μπορέσω να του μοιάσω έστω και στο ελάχιστο.

Αλλά από το σπίτι μου μάθαμε να μην σκύβουμε ποτέ το κεφάλι μας και να το παλεύουμε όσο πάει. Και πάντα με πίστη τα καταφέρνουμε και φτάσαμε ως εδώ..

Κι αυτό ας ο βάλουν όλοι στο μυαλό τους, όσο το πνεύμα προσπαθείς να το τσακίσεις τόσο πιο δυνατό γίνεται αυτό ..

Θα τα καταφέρουμε!!

Νοσταλγία

κάτι τέτοιες στιγμές είναι που θέλω να τα παρατήσω όλα και να γυρίσω πίσω στο σπίτι μου, στα χωράφια μου και στους ανθρώπους που με έφεραν στον κόσμο και κάνουν τα πάντα για μένα..