Καιρός πέρασε από την τελευταία μου , ανάρτηση .. Πάντως όσος καιρός κι αν πέρασε η κατάσταση παραμένει το ίδιο στάσιμη και αμετάβλητη..
Η εγκατάσταση στην καβάλα έγινε επιτυχώς, αν και δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω και πολύ μιας και έφυγα προς τα παλιά μου λημέρια στην θεσσαλονίκη για να δώσω μαθήματα.. Αν και όπως φαίνεται πάλι , δεν ξεκίνησε τόσο καλά όσο περίμενα αυτή η εξεταστική , αν και ελπίζω να τελείωσει καλά , και να μπώ σε μια σειρά...
Ακόμη είμαι σε μια κατάσταση περίεργη , μη ξέροντας και εγώ τι πραγματικά θέλω, ή μάλλον ξέρω , θέλω να κάνω τους δικούς μου ανθρώπους ευτυχυσμένους και χαρούμενους, αλλά όσο πιο πολύ το θέλω και το προσπάθώ τόσο πιο πολύ νοίωθω ότι τους απογοητέυω και οδηγούμαι προς την αποτυχία... Δε ξέρω, και αυτό με τραβάει πίσω, ώρες ώρες αισθάνομαι ότι κάτι με τραβάει πίσω και δεν με αφήνει να προχωρήσω και να κάνω αυτό που πρέπει και που θέλω.. πφφφφ ελπίζω κάποια στιγμή να περάσει αυτή η φάση και να μπορέσω να συνεχίσω όπω πραγματικά θέλω και ν πετύχω το στόχο μου, αν κ το βλέπω λίογ χλωμό, αλλά λίγη ελπίδα σε αυτό τον κόσμο δεν έβλαψε ποτέ κανένα...
Πάντως αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι στο πλάι μου έχω πολύ καλούς φίλους, ίσως τους πιο τέλειους φίλους που θα μπορούσε να έχει κανείς δίπλα του και για όσα έχουν κάνει για μένα το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο,( guys you are th best!! :P ), αλλά κατάλαβα κ πως μερικά άτομα τα οποία πίστευα για σωστά αποδείχθηκαν πολύ μεγάλα καθίκια και δεν αξίζει ούτε να τους φτύσω, άτομα τα οποία το μόνο που τους ένοιαζε ήταν για το πως θα τους βοηθήσω με τη σχολή και όταν είπα για πρώτη φορά πως δεν μπορώ , όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί εκείνη τη φάση πραγματικά δεν μπορούσα , περνάνε απο δίπλα μου κ κάνουν ότι δεν με βλέπουν, όπως εχθές για παράδειγμα, ονόματα δεν λέμε υπολύψεις δεν θίγουμε.....
Όσοι με αγαπούν πάντως κ με εκτιμούν μου το έχουν δείξει και με το παραπάνω και για αυτούς θα κάνω τα πάντα, όσο για τους άλλους ξέρετε τι θα πάρετε...
